*
گرمای شدید 66 بخش فرانسه را در وضعیت هشدار نارنجی قرار داد
هشدار مهم درباره ورود شیرخشک های فرانسوی به ایران
نزاع عجیب دو گروه موسیقی باعث تاخیر پرواز هواپیما و تشنج در فرودگاه شد
تصاویر جذابی از توردوفرانس 2018
اسراییل مدعی شد چند تروریست داعشی را در جولان کشته است
ورود موتورهای سنگین به تهران + جزییات
*
این مرد نابینا با پای پیاده یک صحرا را پشت سر می گذارد ! + عکس ها
کاهش محبوبیت «امانوئل ماکرون» در فرانسه
کاهش بهای نفت در بازارهای اروپا و آمریکا
زد و خورد دو ستاره موسیقی در فرودگاه!
زیباترین آرامگاه جهان کجاست؟+عکس
متلک پرانی به زنان در فرانسه مشمول 750 یورو جریمه شد
قانون منع استفاده تلفن همراه در مدارس فرانسه و دردسرهایش
گفتگوی تلفنی ظریف و وزیر خارجه فرانسه/موضوع گفتگو: آخرین تحولات مربوط به برجام
فیلم/سیلی زدن به یک دختر در خیابان پس از مزاحمت کلامی
کاوش باستان شناسان چین و فرانسه در ارگ نادری شیروان آغاز شد
امارات شرکت فرانسوی ساخت تجهیزات تولید مهمات را خرید
خرابی مترو در پاریس؛ صدها مسافر از گرمای درون تونل نجات یافتند + فیلم
کره جنوبی به سواحل لیبی ناو جنگی اعزام کرد
به شرط عکس بی حجاب ویزای فرانسه می گیری؛ جلوگیری از ادامه تحصیل دانش آموز ان مراکشی به دلیل حجاب
ترکیه در بروز اعمال ضدحقوق بشری در عفرین سوریه شریک است
از قرارداد ایران با فرانسه برای ترویج کشاورزی جدید تا امضای ترامپ پای تحریم های ایران
به گزارش خبرگزاری تسنیم، نشریه فرانسوی لوموند گزارشی را درباره اظهارات مقامات آمریکا نوشته است. در این گزارش آمده است: سازش پس از تهدیدها. هشت روز پس از توئیت شدید اللحن با رئیس جمهور ایران، دونالد ترامپ پیشنهاد ملاقات «بدون پیش شرط» را به وی می دهد، در حالی که امریکا در ماه مه از توافق هسته ایران خارج شده است. او در حاشیه ملاقات با نخست وزیر ایتالیا، گفت: «با مقامات همه کشورهای جهان ملاقات می کنم، اگر آنها بخواهند. این ملاقات برای ما، برای آنها و برای جهان خوب خواهد بود.»
بر اساس این گزارش، دوشنبه شب بهرام قاسمی، سخنگوی وزارت امور خارجه ایران، گفت«مذاکره با امریکای کنونی و سیاست های آن غیرممکن است. امریکایی ها نشان دادند که قابل اعتماد نیستند.»
لوموند نوشت: آمریکایی ها در ماه مه از توافق هسته ای ایران خارج شدند، در حالی که ایران به این توافق پایبند است، آنها تحریم ها را بر ضد تهران اعمال کردند و شرکای خود را وادار کردند از هم اکنون تا چهارم نوامبر دیگر از ایران نفت خریداری نکنند. بهرام قاسمی گفت: «بنابراین تصور می کنم شرایط برای چنین ملاقاتی وجود ندارد.»
«ایران کره شمالی نیست»
بر اساس این گزارش، ترامپ در هفدهم ژوئیه گفته بود: «خروج از توافق و اجرای تحریم ها بر ضد تهران تاثیر مهمی بر ایران گذاشته است و به طور قابل توجهی آن را تضعیف کرده است.»
این نشریه فرانسوی نوشت: آیا این راهبرد «اعمال حداکثر فشار» برای تکرار اظهارات مایک پمپئو به اندازه کافی با سازش فاصله دارد؟ فرد کاپلان در مقاله طولانی در اسلیت به ترامپ یادآوری کرد که «ایران کره شمالی نیست» و بازی به آن اندازه آسان نخواهد بود.
لوموند افزود: بهبود روابط کره شمالی و واشنگتن میانجی گر، یعنی کره جنوبی، و حامی، یعنی چین، را داشت، اما چنین شرایطی در مورد ایران وجود ندارد: اروپایی ها با خروج یک جانبه ترامپ از توافق تحقیر شدند، باید دانست آیا ولادیمیر پوتین می تواند نفوذ داشته باشد، رئیس جمهور امریکا تاکید کرد که در مورد این موضوع با وی صحبت کرده است.
گزارش فوق ادامه داد: باید بدانیم آیا نشست با کره شمالی به نتیجه رسیده است: عده ای معتقدند که کیم جونگ خواسته تا رئیس جمهور امریکا به جایگاه قدرت هسته ای این کشور بدون تعهد اجباری اذعان کند، در حالی که سازمان های سری امریکا می گویند پیونگ یانگ همچنان موشک های جدید تولید می کند. جناح ترامپ می گوید که تهدید به گونه ای قابل توجه کاهش یافته است. در مورد ایران در وضعیت بهتری از قبل قرار ندارد.
انتهای پیام/.
یک پژوهشگر سیاست‌گذاری انرژی معتقد است پیوستن به موافقت‌نامه پاریس سدی خودساخته جلوی رشد احتمالی اقتصادی کشور در آینده است و هزینه‌های قابل توجهی هم دارد که منابع تامین آن مشخص نیست.
خبرگزاری مهر، گروه جامعه- مسعود بُربُر: در آخرین روزهای سال ۲۰۱۵، سران ۱۹۵ کشور جهان از جمله ایران در نشستی شرکت کردند که به نگرانی مردم جهان درباره تغییر اقلیم اختصاص یافته بود و پیمان پاریس را به دنبال داشت. پیمانی که بر اساس آن کشورهای عضو تعهداتی را در قبال کاهش تولید گازهای گلخانه‌ای می‌پذیرند و در قبال این تعهدات مزایایی را از کشورهای پیشرفته دریافت می‌کنند. پیمانی که پیوستن به آن در ایران فراز و نشیب‌های بسیاری را طی کرد و هنوز هم مورد بحث موافقان و مخالفان است.
اکنون با گذشت دو سال و نیم از برگزاری این نشست جهانی سرنوشت عضویت ایران در آن همچنان نامشخص است. برای فهم بیشتر چرایی این موضوع به سراغ عسگر سرمست، پژوهشگر حوزه سیاست‌گذاری انرژی رفتیم و در این باره با او گفتگو کردیم.
لطفاً در آغاز بفرمایید پیوستن ایران به توافق‌نامه پاریس در حال حاضر در چه وضعیتی به سر می‌برد و مراحل آن تا کجا پیش رفته است؟
پیوستن به این موافقت‌نامه یک فرایندی داشت که در مجلس تصویب شد اما شورای نگهبان ایرادی به این موافقت‌نامه داشت که عدم ارایه سند تعهدات بود. در واقع به واسطه موافقت‌نامه پاریس ما ملزم به اجرای تعهداتی می‌شدیم که آن تعهدات در سندی به اسم INDC ذکر شده و آن سند هم باید به همراه موافقت‌نامه به مجلس می‌رفت و در کنار موافقت‌نامه پاریس تصویب می‌شد و بعد به شورای نگهبان می‌رفت. اما این فرایند طی نشده بود و شورای نگهبان خواست این سند همراه متن موافقت‌نامه پاریس که مورد تایید مجلس قرار گرفته به شورای نگهبان بیاید. به همین دلیل هم به خاطر این موضوع دوباره به مجلس برگشت و الان در کمیسیون کشاورزی مجلس است.
پس درواقع می‌توان گفت که ما اصلاً هنوز به توافق پاریس نپیوسته‌ایم؟
ما هنوز نپیوسته‌ایم و پیوستن رسمی ما به این شکل خواهد بود که بعد از تایید کمیسیون کشاورزی و بعد هم مجلس شورای اسلامی و تصویب شورای نگهبان و تایید هیئت دولت و ارایه اسناد به دبیرخانه کنوانسیون تغییر اقلیم، به صورت رسمی به این موافقت‌نامه می‌پیوندیم.
بر این اساس نمیتوان به ضرس قاطع گفت که این موافقت‌نامه تا این لحظه هزینه و منفعتی برای ما نداشته است؟
بله همین طور است. تا الان هیچ اتفاقی نیفتاده است. ولی موافقت‌نامه پاریس یک موافقت‌نامه صرفا زیست محیطی نیست و خیلی متفاوت با معاهداتی است که شاید با همین اسم عنوان میشود و شاید در ذهن خیلی از مردم هم در همان سبک دسته‌بندی شود. موافقت‌نامه پاریس به دنبال کاهش انتشار گازهای گلخانه‌ای با هدف جلوگیری از گرمایش زمین است. این موضوع یکی از ابعاد موافقت‌نامه پاریس است و بُعد علمی مسأله به این معنی است که آیا واقعا گازهای گلخانه‌ای عامل گرمایش جهانی و وضعیت فعلی هست یا نیست؟ این موضوعی است که به نظر می‌رسد آنقدرها که شاید در موردش تبلیغ میشود دلیل کاملی در دست نیست و شاهد این موضوع هم مخالفت‌های زیادی است که بین دانشمندان مختلف شاهدیم و بیشترشان هم در امریکا هستند.
یعنی دانشمندانی هم هستند که معتقدند انتشار گازهای گلخانه‌ای عامل اصلی گرمایش زمین و تغییر اقلیم نیست؟
تعداد زیادی از دانشمندان دنیا به این موضوع معتقدند و نظریات دیگری هم وجود دارد که عوامل دیگری موجب پدید آمدن وضعیت فعلی هستند. برای مثال اگر بخواهم بگویم در یک نمونه این‌ها یک پتشینی راه انداختند که در امریکا در سال ۲۰۰۷ این پتشین را ۳۱ هزار و ۴۷۷ نفر امضا کرده بودند که معتقد بودند عامل گرمایش جهانی نیست و باید برای آن دنبال دلایل دیگری باشیم.
و شما با آنها موافقید؟
من نمی‌خواهم اینجا گیر کنم. به اصل مطلب می‌خواهم برسم و می‌خواهم بگویم این موضوع به نظر من در کشور ما جا برای کار دارد و این اتفاقی است که تا حالا نیفتاده است. ما نهادهایی را داشتیم که می‌توانستند این کار را بکنند مثل دفتر تغییر اقلیم، نه این که کار بنیادینی هم در این زمینه بکنند اما حداقل مطالعاتی را که صورت گرفته جمع بندی بکنند. در دنیا هم رایج است که مطالعات دانشمندان دنیا را یک جمع‌بندی داشته باشند اما حتی همین را هم در این زمینه نداریم. این موضوع آنقدرها که می‌گویند قطعی نیست و هنوز یک دعوای علمی است که گویا هنوز به جمع‌بندی نرسیده است.
از بحث درباره خود پدیده تغییر اقلیم و دلایل علمی آن که بگذریم، آثار اقتصادی پیوستن به این موافقت‌نامه را چگونه ارزیابی می‌کنید؟
اتفاقاً بحث‌های جدی روی بحث اقتصادی ماجراست. موضوعی که شاید کمتر دیده شده است. ما کشوری هستیم که از نظر منابع نفت و گاز مجموعا رتبه اول دنیا را داریم. در واقع نقطه اثر یعنی هدف اصلی موافقت‌نامه پاریس کاهش انتشار همین منابعی است که ما داریم. پس به نظر می‌رسد که پیوستن ما به این موافقت‌نامه ممکن است اقتصاد ما را تحت تاثیر قرار بدهد. به عنوان نمونه چند کشور با شرایط مشابه را ببینیم. روسیه بزرگترین دارنده منابع گازی و یکی از بزرگترین کشورهای زغال سنگ دنیا است. این کشور تا به حال به موافقت‌نامه پاریس نپیوسته و از طرف مسئولین از جمله پوتین اعلام شده در صورتی که کشور به موافقت‌نامه پاریس بپیوندد در بلند مدت تاثیر منفی روی اقتصاد کشور دارد.
این اتفاق در کشورهای همسایه ما در عربستان و قطر هم افتاده است. قطر با وجودی که به موافقت‌نامه پاریس پیوسته ولی هیچ تعهد قابل ذکر عددی و کمی به این موافقت‌نامه ارایه نکرده است. عربستان هم تعهد قابل ارزیابی نداده است. عربستان بزرگترین تولید کننده نفت است. پس به نظر می‌رسد ما هم باید رفتار مشابهی داشته باشیم و محدودیتی برای توسعه اقتصادی مان به وجود نیاوریم.
ما که نتوانستیم تا به حال به شکل دلخواهی که در ذهنمان بوده برنامه‌های توسعه‌ای مان را اجرایی کنیم. نمونه چین را در نظر بگیرید. از سال ۲۰۰۵ که رشد اقتصادیش را به صورت نمایی شروع کرد، همزمان با رشد اقتصادی، میزان انتشار گازهای گلخانه‌ای‌اش به صورت نمایی افزایش یافت. یعنی رشد اقتصادی کشور همزمان با رشد انتشار گازهای گلخانه‌ای بود. پس اگر ما هم یک روزی اتفاقی بیفتد و داخل کشورمان زمینه‌ای فراهم شود که به صورت کاملا جهشی و انفجاری رشد اقتصادی داشته باشیم میزان انتشارمان هم افزایش می‌یابد. در حالی که موافقت‌نامه پاریس می‌خواهد میزان انتشارمان را در این سطح نگه داریم و حتی کاهش بدهیم. به همین خاطر اگر به موافقت‌نامه پاریس بپیوندیم و تعهداتی که برنامه‌ریزی کردیم را واقعا ارایه بدهیم به مثابه این است که سدی در برابر رشد اقتصادی خودمان ایجاد کنیم.
غیر از سد بالقوه‌ای که جلوی رشد احتمالی آینده را خواهد گرفت اگر به موافقت‌نامه پاریس بپیوندیم هم‌اکنون هم اتفاق محسوسی در اقتصاد ما، چیزی که برای مردم قابل لمس باشد، رخ می‌دهد؟
همه این ها بستگی دارد به این که ما چه نوعی تعهدی بدهیم. همین که الان داریم را اگر بخواهم مثال بزنم، الا با این تعهد فعلی که دادیم اگر بخواهیم بپیوندیم یعنی کاهش ۴ درصد نامشروط و ۱۲ درصد مشروط گازهای گلخانه‌ای، خود سازمان محیط زیست عنوان کرده اجرای این کاهش هزینه‌ای به ترتیب معادل ۱۷.۵ و ۵۲.۵ میلیارد دلار در پی دارد که این عدد بسیار عدد درشتی است و ما برای تامین آن با مشکلات خیلی جدی مواجه می‌شویم.
افزون بر این منابع تامین هم زیر سوال است. با توجه به این که این منابع قابل وصول نیستند پس اجرای تعهدات ما هم در هاله‌ای از ابهام است. پس طبیعی است نمی‌توانیم تعهدات را اجرایی کنیم و مشکلات حقوقی و زیادی برای ما به وجود می‌آید.
آیا پیوستن به موافقت‌نامه پاریس در کنار این هزینه سنگین، منافعی هم برای ما خواهد داشت؟
بعضی از معاهدات بین المللی از جمله موافقت‌نامه پاریس در واقع منافع اقتصادی دقیقی برایش تعیین نمی‌شود. به خاطر این که عنوان میشود این پدیده‌ای مثبت برای کل جهان است و استدلالی که مطرح میشود این است که زمین در حال گرم شدن است و همه ما در کشتی هستیم و باید از این کشتی مراقبت کنیم و اگر سوراخ شود همه با هم غرق می‌شویم. مهمترین و جدی‌ترین استدلال موافقین این است. دست کم برداشت من به عنوان کسی که صحبت ها را شنیدم همین بود.
بر اساس اعدادی که خود سازمان محیط زیست گفته و در گزارشی که عنوان کرده گفته ۸۰ درصد گازهای گلخانه‌ای را ۲۵ درصد جمعیت دنیا انتشار داده‌اند، یعنی در طول تاریخ از انقلاب صنعتی تا به امروز ۸۰ درصد گازهای گلخانه‌ای که در جو زمین رها شده تنها حاصل فعالیت ۲۵ درصد جمعیت دنیا است و مابقی جمعیت جهان که ما هم در آن گروه هستیم سهم بسیار اندکی داشته‌ایم. با وجود این که جمعیت زیادی هستیم پس اگر بخواهیم عدالت انتشار را در نظر بگیریم یعنی به جمع‌بندی برسیم و عدالتی را رعایت کنیم به این خواهیم رسید که کشورهای توسعه یافته نباید هیچ انتشاری داشته باشند و الان باید انتشارشان به صفر برسد و در کنار آن منابع جاذب دی‌اکسیدکربن را افزایش بدهند، مثلاً جنگل‌های دنیا را توسعه بدهند تا مجموع انتشارشان مثبت باشد و در مجموع انتشار عدد مثبتی را از خودشان نشان بدهند تا اینکه آن عدالت رعایت شود.
کشورهایی که کمتر توسعه پیدا کرده‌اند مثل ما این اجازه را داشته باشند از این منابع ملی به نحو احسن استفاده کنند. البته این بدان معنی نیست که بهره‌وری را کنار بگذاریم ولی به این معنی هم نباید باشد که محدودیتی برای استفاده دلخواه و برای استفاده آن طور که صلاح می‌دانیم وجود داشته باشد.
پس پیشنهاد ما در برابر این بحث که مطرح میشود این است که همه دنیا روی این موضوع موظف هستند. همین الان هم میزان انتشار خیلی از کشورهای توسعه یافته از وضعیت فعلی ما بیشتر است. در حالی که در طول تاریخ با انتشار گازهای گلخانه‌ای به رشد اقتصادی بسیار بالایی دست پیدا کرده‌اند، عدالت حکم می‌کند که مایی که زمینه و فرصت داریم فرصت را از خود نگیریم و این یکی از بحث هایی است که در مورد منافع موافقت‌نامه پاریس مطرح میشود.
جدای از بحث خیر عمومی زمین، آیا پیوستن به موافقت‌نامه پاریس هیچ منافع مالی و اقتصادی برای ما نخواهد داشت؟
موضوعی که من از موافقین موافقت‌نامه پاریس شنیدم این است که می‌گویند سالانه صد میلیارد دلار همه کشورهای توسعه یافته به همه کشورهای در حال توسعه منابع مالی می‌دهند برای افزایش بهره وری که بتوانند در برابر تغییر اقلیم تطابق بیشتری داشته باشند و در مقابل این تغییر اقلیم از زمین محفاظت کنند. یعنی موافقت‌نامه پاریس را به چشم فرصتی برای جذب سرمایه خارجی می‌بینند که این را در موافقت‌نامه پاریس هم داریم و ساز و کارش هم دیده شده که کشورهای توسعه یافته به کشورهای در حال توسعه کمک مالی کنند اما چند نکته است که به آن توجه نمی‌شود آن هم شرایط خاص کشور ما در حال حاضر است.
اولا که بزرگترین تامین کننده این صد میلیارد دلار امریکا بود که از این موافقت‌نامه خارج شد پس تامین صد میلیارد دلار در هاله‌ای از ابهام است و همان طور که می‌دانید رقبا با هم چالش دارند که اگر کشوری تامین نکند کشور دیگر سهمش را می‌پردازد یا نه؟ پس آن صد میلیارد خودش زیر سوال است که آیا اصلا تامین میشود یا نمی‌شود؟
از آن طرف با توجه به تحریم‌هایی که وجود دارد یعنی تحریم‌های بانکی و تحریم‌هایی که خودمان نمی‌توانیم پول نفتی که می‌فروشیم را دریافت کنیم به نظر من دریافت کمک‌های مالی از کشورهایی که پول خودمان را به خودمان نمی‌دهند یک مقداری خوشبینانه است. یعنی ما بیش از اندازه نسبت به موضوع خوشبین هستیم که کشوری که پول خودمان را به خودمان نمی‌دهد کمک مازادی که نسبت به آن تعهدی هم ندارد انجام بدهد.
یکی از ایراداتی که ما به موافقت‌نامه پاریس داریم همین است که ما چرا تعهداتمان را مشروط نکردیم به دریافت مبالغ مشخص از جامعه بین‌الملل و نحوه وصول قابل اطمینان به این معنی که در بین کشورهای در حال توسعه فرض کنید سهم ما از انتشار گازهای گلخانه‌ای ۲۰ درصد است، یعنی فرض کنید ۲۰ درصد گازهای گلخانه‌ای را ما منتشر می‌کنیم پس سهم ما از این صد میلیارد دلار باید ۲۰ میلیارد دلار باشد. اگر سالیانه ۲۰ میلیارد دلار به حساب ایران طوری واریز کنند که ایران به هر شکلی که بخواهد از آن استفاده و آن را وارد کشور کند و با آن فاینانس کند و بتواند آن مسائلی که دلش می‌خواهد را پیش ببرد بله آن وقت موافقت‌نامه پاریس خیلی هم خوب است. ولی چنین اطمینان و ضمانتی به هیچ کشوری نمی‌دهند و اصلا مشخص نیست که سهم هر کشور چه قدر خواهد بود؟ اصلا مشخص نیست ایران چه سهمی دارد؛ اصلا دارد یا ندارد؛ اصلا هر کشوری الان می‌تواند به بهانه تحریم ها به کشور دیگری سهم خودش را بدهد و هیچ تضمینی برای دریافت این پول نیست. پس می‌خواهم بگویم این موضوع هم یک مقدار خوشبینانه است و ما نمی‌توانیم خیلی روی آن مانور جدی بدهیم.
برخی قطعی‌های اخیر برق در کشور را با پیوستن ایران به موافقت‌نامه پاریس مرتبط دانسته‌اند، با توجه به این که ما اساساً هنوز به موافقت‌نامه پاریس نپیوسته‌ایم چه طور این اتفاق ممکن است؟
این موضوع که موافقت‌نامه پاریس با تمام نکات مثبت و منفی که دارد و نقدهایی که به آن وارد است موجب قطعی‌های اخیر برق کشور شده است حرف کارشناسی و درستی نیست، به این دلیل که اگر ما وضعیت فعلی وزارت نیرو را بررسی کنیم می‌بینیم که این اتفا از سالهای قبل پیش بینی می‌شد. اقتصاد وزارت نیرو اقتصاد ناکارامدی است و این وزارت‌خانه بدهکارترین وزارت‌خانه کشور است.
تمام این موضوع از آن جایی نشات می‌گیرد که دخل و خرج وزارت‌خانه با هم نمی‌خواند به این معنی که این وزارت‌خانه ۱۱۰ تومان هر کیلووات برق را تولید می‌کند اما ۶۰ تومان می‌فروشد. یعنی در هر کیلو وات ساعتی که تأمین می‌کند تا ۴۰ تومان ضرر می‌کند و در واقع با تولید برق بدهکار و بدهکارتر میشود و تنها متکی به دریافت کمک‌های دولتی است که سر پا بماند.
معلوم است که این چرخه معیوب نمی‌تواند ادامه داشته باشد. به خاطر این نمی‌تواند ادامه داشته باشد که ۶۰ درصد نیروگاه‌های کشور خصوصی هستند. بخش خصوصی نیروگاه راه‌اندازی کرده و تولید برق می‌کند و وقتی نمی‌تواند برقی که تولید کرده را به آن کیفیت و قیمت و شرایط که دلش می‌خواهد بفروشد و حداقل انتظارش این است پولی که حاصل از فروش برق است را بگیرد و این اتفاق هم نمی‌افتد و با تاخیرهای بسیار مواجه میشود، خیلی واضح و مشخص است که انگیزه برای ادامه کار نداشته باشد.
در حال حاضر همین الان که بنده با شما صحبت می‌کنم وزارت نیرو ۱۵ هزار میلیارد تومان بدهی دارد و بدیهی است اگر شما سرمایه‌گذار باشید ترجیح می‌دهید پولتان را جای دیگر سرمایه‌گذاری کنید و یان باعث میشود رشد صنعت نیروگاهی از سوی بخش خصوصی تقریبا متوقف بشود و دولت هم به تنهایی با بودجه‌های عمرانی که دارد نمی‌تواند ظرفیت جدید به میزان دلخواه ایجاد کند. به این ترتیب هر ساله پنج تا شش درصد افزایش مصرف برق داریم در حالی که به این شتاب نمی‌توانیم برق تولید کنیم و این نتیجه‌اش خاموشی‌هایی میشود که با آن مواجهیم.
چگونه می‌توان از این دور باطل خارج شد؟
به نظر می‌رسد ما یک صنعت متاسفانه ناکارامدی در حوزه تولید برق داریم که نیاز است از نظر تعرفه و قیمت‌گذاری اصلاح شود. مهمترین نیاز حوزه برق ما اصلاح تعرفه‌های قیمت‌گذاری برق به خصوص برای مشترکین پرمصرف است. الان در قیمت برق ما جزو کشورهایی هستیم که حتی بین همسایه‌های خودمان بسیار قیمت پایینی داریم. قیمت برق ایران حدود یک هفتم قیمت برق افغانستان است و تقریبا از تمامی کشورهای همسایه مان برق ارزانتری به مشترکین می‌دهیم و این باعث شده که برق به یک کالای بی‌ارزش تبدیل شود که هر چه بیشتر توسط بخش پردرآمد جامعه مصرف شود یارانه بیشتری نصیبشان میشود.
این روند معیوب باید اصلاح شود یعنی باید قیمت‌ها طوری تعرفه‌گذاری شود که مشترکین پرمصرف با مصرف بیش از اندازه جریمه‌هایی بشوند که انگیزه مصرف بیش از اندازه نداشته باشند. این اتفاق الان نمی‌افتد و دو ضرر دارد. اول این که در تابستان برای ما تولید اوج می‌کند و دوم این که میانگین پرداختی مشترکین را آن‌قدر پایین می‌آورد که وزارت نیرو ۳۰ تا ۴۰ تومان به ازای هر کیلو وات ساعت ضرر می‌کند. به نظر می‌رسد تا این فرایند اصلاح نشود ما این مشکل را خواهیم داشت و مطمئن باشید سال بعد با این روند مشکلات بسیار جدی‌تر میشود و همان طور ادامه پیدا خواهد کرد و این همه برمی‌گردد به اقتصاد معیوب وزارت نیرو و هیچ ربطی به معاهدات بین‌المللی ندارد.
پس قطعی برق از دید شما که منتقد پیوستن به موافقت‌نامه پاریس هستید ارتباطی با این موافقت‌نامه ندارد.
قطعا هیچ ربطی به موافقت‌نامه پاریس ندارد. موافقت‌نامه پاریس اصلا در کشور اجرا نشده است. دغدغه وزارت نیرو اصلاً اجرای موافقت‌نامه نیست. تمام دغدغه وزارت نیرو گرفتن اوج تابستان است و البته این را هم بگویم وزارت نیرو هم انتخاب درستی در این زمینه نداشته و حالا شاید برمی‌گردد به دولت. خود آقای چیت‌چیان وزیر سابق نیرو در یادداشتی که منتشر کرد صراحتا به این موضوع اشاره کرد که بارها خواستیم قیمت برق را در دولت افزایش بدهیم ولی با مخالفت‌های دولت مواجه شدیم. این مخالفت‌ها به نظر خیلی کارشناسی و برخاسته از نگاه دقیق و منافع ملی نیست. این چیزی است که ما اسیرش هستیم و باعث شده که به وضعیت فعلی دچار شویم. این نگاه‌ها همان قدر غلط است که بگوییم موافقت‌نامه پاریس موجب قطعی برق شده. یعنی هر دوی این نگاه‌ها که دو سوی ماجرا ایستاده‌اند غلط است و به نظر من منافع ملی را فدا می‌کنند.
شفقنا- معادله کاهش ترافیک تهران از طریق شارژ ظرفیت مترو در ۴ سناریو طراحی شد. نتایج اولیه مطالعات گروه فرانسوی درباره راندمان فعلی شبکه ریلی پایتخت و نارسایی‌های حملونقل عمومی در مجموعه شهری تهران نشان می‌دهد سطح پوشش مکانی و جمعیتی مترو در مناطق ۲۲گانه زیر ۵۰ درصد است و هدفگذاری دهه ۵۰ برای شبکه ریلی تهران- سهم ۴۲ درصدی سفر با مترو – هنوز محقق نشده است. از بین سناریوهای پیش‌روی شهرداری، «بهبود شبکه فعلی» برای رسیدگی کوتاه‌مدت به مترو پیشنهاد شده و مطلوب‌ترین سناریو، راه‌اندازی قطار اکسپرس حومه‌ای است.
دنیای اقتصاد نوشت؛ ماموریت مشاور فرانسوی برای تدوین نسخه جدید طرح جامع حمل و نقل و ترافیک شهر تهران به مرحله پایانی رسیده و این شرکت یک معادله با چهار سناریو برای رفع سه نارسایی شبکه متروی پایتخت تدوین کرده است. این چهار سناریو با بهره‌گیری از تجربه شش کلان‌شهر توسعه‌یافته دنیا که واجد استخوان‌بندی کامل ریلی در شبکه حمل و نقل عمومی هستند، تدوین شده و گزینه بهینه میان آنها در نیمه پاییز امسال با همکاری مدیران شهری و ترافیکی پایتخت انتخاب خواهد شد. فرانسوی‌ها پیش از این دو نوبت دیگر مطالعات طرح جامع ریلی تهران را انجام داده بودند و اکنون نیز برای سومین بار در حال تدوین یک معادله ریلی برای حل معضل ترافیک تهران هستند. افق طرح جامع ریلی جدید تهران سال ۱۴۰۹ تعریف شده و قرار است آبان‌ماه نسخه نهایی مطالعه مشاور مراحل تصویب در شورای شهر و شورای عالی حمل و نقل و ترافیک را پشت‌سر بگذارد. به گزارش «دنیای اقتصاد»، اولین نسخه طرح جامع ریلی تهران در سال ۵۳ توسط یک مشاور فرانسوی به نام «سوفرتو» تدوین شد. در این طرح که افق آن سال ۱۳۷۰ پیش‌بینی شد، ساخت ۷ خط مترو به طول ۱۳۹ کیلومتر پیشنهاد شد تا در چشم‌انداز اجرای طرح، سهم مترو از سفرهای درون‌شهری روزانه در پایتخت به ۴۲ درصد برسد.
اما این اهداف در چشم‌انداز پیش‌بینی‌شده تحقق نیافت و نسخه بعدی طرح جامع حمل و نقل ریلی تهران در سال ۱۳۸۵ برای افق سال ۱۴۰۴ توسط یک مشاور فرانسوی دیگر به نام «سیسترا» تدوین شد. در قالب این طرح مشاور فرانسوی ۸ خط متروی شهری به طول ۲۵۱ کیلومتر، ۴ خط اکسپرس به طول ۱۷۹ کیلومتر و ۵ خط قطار سبک شهری (LRT) به طول ۶۰ کیلومتر را طراحی و پیش‌بینی کرد. با احداث این خطوط قرار بود سهم مترو از سفرهای روزانه درون‌شهری پایتخت که در مقایسه با دهه ۷۰ افزایش چشمگیری پیدا کرده بود، به ۴۵ درصد برسد. اما چشم‌انداز و اهداف این نسخه از طرح جامع ریلی نیز مورد توجه مدیران قرار نگرفت و با توجه به سپری شدن بیش از نیمی از زمان اجرای این طرح، عملا امکان تحقق آن تا سال ۱۴۰۴ وجود ندارد. متروی تهران در حال حاضر شش خط در حال سرویس‌دهی به شهروندان دارد که سهم آن از سفرهای روزانه درون‌شهری حدود ۱۰ درصد است و فاصله زیادی با برنامه‌های طرح جامع دارد.
چشم‌انداز شبکه حمل و نقل ریلی تهران در سال ۱۴۰۹ اکنون نیز توسط شرکت سیسترا در حال ترسیم است. کارشناسان این شرکت طی این ماموریت ضمن بازدید از شبکه حملونقل عمومی و متروی تهران و نیز ارزیابی وضعیت حمل و نقل شهرهای اطراف تهران، نارسایی‌های شبکه ریلی کنونی «مجموعه شهری تهران» را شناسایی کرده و چهار سناریو برای رفع این نارسایی‌ها طراحی کرده‌اند. از آنجا که بخش زیادی از نارسایی‌های شبکه حمل و نقل عمومی به دلیل ناتوانی شبکه موجود در پوشش سفرهای حومه‌نشینانی است که هر روز برای مقاصد کار، تحصیل و درمان به تهران سفر می‌کنند، طرح جامع جدید ریلی پایتخت، با اولویت‌بخشی به کانون‌های جمعیتی حومه تدوین خواهد شد.
مطالعات این طرح که از اسفند ۹۵ آغاز شده اکنون در حال اتمام است و به زودی کار تدوین طرح جامع حمل و نقل ریلی تهران به نقطه پایان می‌رسد. در صورتی که به واسطه اجرای طرح جدید، سه نارسایی کلیدی شبکه ریلی پایتخت برطرف شود، بخشی از ترافیک تهران تحت تاثیر افزایش سهم مترو از سفرهای روزانه شهری، علاج خواهد شد. نخستین نارسایی کلیدی مترو تهران در حال حاضر، وجود مناطق محروم از دسترسی مستقیم به ایستگاه‌های مترو است. در حال حاضر نسبت پوشش جغرافیایی متروی تهران ۳۲درصد است، به این معنا که حتی با فرض تکمیل خطوط ۶ و ۷ مترو، حدود ۷۰ درصد از مناطق شهر تهران به شبکه مترو دسترسی مستقیم ندارند. در نتیجه راندمان شبکه فعلی حمل و نقل ریلی تهران با توجه به عدم توزیع مناسب شبکه در کل سطح شهر، پایین است. چهار منطقه پایتخت شامل مناطق ۴، ۱۸، ۱۹ و ۲۲ یا فاقد دسترسی به ایستگاه‌های مترو بوده یا دسترسی ناکافی و تنها در بخشی از سطح جغرافیایی منطقه دارند که پاسخگوی نیاز آنها نیست. به این ترتیب جنوب تهران و نیز دو کانون جمعیتی مهم در شرق و غرب پایتخت که بیشترین فاصله را از مراکز کار و تحصیل در مرکز شهر دارند، نیازمند تقویت فوری شبکه ریلی هستند.
نارسایی دوم شبکه متروی تهران در حال حاضر از رصد پوشش جمعیتی خطوط موجود مشخص میشود. در حال حاضر نسبت پوشش جمعیتی خطوط مترو ۴۲ درصد است و به این ترتیب حدود ۶۰ درصد از شهروندان ساکن شهر تهران نمی‌توانند با طی مسافت ۸۰۰ متر (شعاع پوششی استاندارد مبنای مطالعه) به مترو دسترسی مستقیم پیدا کنند. این در حالی است که اگر در همین هفت خط موجود شبکه متروی تهران، ایستگاه‌های تقاطعی بیشتری بین خطوط طراحی می‌شد، بر جذابیت سفر با این وسیله حمل و نقلی افزوده می‌شد. در حال حاضر تقریبا به ازای هر ۱۰ ایستگاه موجود در شبکه مترو یک ایستگاه تبادل بین خطوط طراحی شده است.
سومین نارسایی شبکه فعلی متروی تهران، راندمان خطوط به لحاظ میزان حجم سفر در هر کیلومتر از خط و سرفاصله حرکت قطارها است. به دلیل کمبود ناوگان و برخی مشکلات دیگر در خطوط موجود همچون عدم تکمیل پارکینگ‌های خطوط، در حال حاضر ۳۴ درصد از ظرفیت واقعی شبکه متروی تهران با هفت خط استفاده میشود که رفع این نارسایی نیز می‌تواند موجب جذب سفر بیشتر با مترو و کاهش ترافیک شود. به گزارش «دنیای اقتصاد» مشاور فرانسوی، متروی تهران را با ۶ کلان‌شهر دنیا شامل توکیو، سئول، برلین، لندن، پاریس و نیویورک مقایسه کرده است. این مقایسه نشان می‌دهد تمام این شهرها حداقل ۱۰ خط ریلی درون‌شهری دارند، در حالی که تعداد خطوط متروی تهران با فرض تکمیل دو خط در حال احداث، هفت خط است. از سوی دیگر در تمام شهرهای مذکور، تعداد خطوط ریلی حومه‌ای به مراتب بیشتر از تعداد خطوط متروی درون‌شهری است که این موضوع در وهله اول به تعادل‌بخشی جمعیت داخل شهر مادر کمک کرده و افزون بر این بخشی از ترافیک ابرشهرها از جمعیت شناور روز نشات می‌گیرد که به واسطه خطوط حومه‌ای، از این ترافیک کاسته میشود.
به اعتقاد تدوین‌کنندگان طرح جامع ریلی جدید تهران، نارسایی‌های شبکه موجود با استفاده از تجربه جهان و با ابزارهایی که در دو سطح قابل دسته‌بندی است، قابل رفع است و بر این اساس معادله‌ای با چهار سناریو برای توسعه ریلی تهران پیشنهاد شده است. ابزارهای سطح اول شامل توسعه شبکه فعلی مترو، توسعه کل شبکه مترو، احداث خطوط قطار حومه‌ای و احداث خطوط سریع‌السیر ریلی است که درباره اولویت‌بندی استفاده از این ابزارها در ۴ سناریو تصمیمات متفاوتی اتخاذ شده است. ابزارهای سطح دوم نیز طراحی خطوط فیدر (تغذیه‌کننده) و خطوط محلی همچون اتوبوس تندرو، قطار سبک شهری و تراموا است که می‌تواند در طرح جامع حمل و نقل و ترافیک تهران مورد توجه قرار گیرد.
سناریوی پیشنهادی اول، تاکید بر ابزار بهبود شبکه فعلی مترو از طریق استفاده حداکثری و بهینه از زیرساخت‌های موجود احداث شده است. در قالب سناریو دوم، ترکیبی از توسعه حداکثری شبکه مترو و احداث بخشی از خطوط قطار حومه‌ای پیشنهاد شده است. سناریوی سوم نیز علاوه بر توسعه شبکه مترو، احداث دو خط ریلی سریع‌السیر که به شکل قطری شمال‌شرق به جنوب‌غرب تهران و جنوب‌شرق را به شمال‌غرب تهران متصل می‌کند و از حریم پایتخت در هر دو سمت خارج میشود و نیز در صورت لزوم احداث بخشی از خطوط قطار حومه‌ای که شهرهای اطراف را به ایستگاه‌های تبادلی داخل تهران متصل می‌کند، مدنظر قرار گرفته است. سناریوی چهارم نیز ترکیبی از تمام برنامه‌های ذکر شده از بهینه‌سازی خطوط موجود تا احداث خطوط جدید مترو، خطوط سریع‌السیر ریلی و قطار حومه‌ای است.
برای بررسی و برآورد اولیه برای انتخاب سناریوی برتر، این مشاور تعدادی شاخص را به‌عنوان معیار انتخاب تعیین کرده که مهمترین آنها، تاثیر شهری، هزینه ساخت و بهره‌برداری، جذابیت شبکه ریلی از نظر دسترس‌پذیری برای شهروندان، سطح پوشش تقاضای سفر و در نهایت راحتی سفر و کارآیی کل شبکه است. مطالعات انجام شده نشان می‌دهد اگر قرار است با سرمایه‌گذاری اندک و در کوتاه‌مدت بهترین نتیجه ممکن حاصل شود، گزینه بهینه، سناریوی اول است. اما در صورتی که اولویت اصلی مدیران بیشترین ارتقا در جذابیت سفر با شبکه ریلی باشد، سناریوی چهارم به‌رغم اینکه از همه گزینه‌ها پرهزینه‌تر است، اما مطلوب‌ترین گزینه به شمار می‌آید. در عین حال اگر محدودیت هزینه برای توسعه شبکه ریلی وجود دارد و در عین حال تلاش بر این است که جذابیت خطوط ریلی نیز افزایش یابد، سناریوی دوم که در آن قطار حومه به تهران نسبت به خطوط سریع‌السیر ریلی حومه به حومه اولویت دارد، گزینه مطلوب‌تری خواهد بود. شبکه متروی تهران در حال حاضر با لحاظ تکمیل خطوط در دست ساخت، هفت خط به طول ریل مسافری ۲۵۳ کیلومتر و با ۱۶۶ ایستگاه دارد. این در حالی است که در گزینه‌های پیشنهادی سیسترا، احداث دو تا چهار خط جدید مترو نیز پیشنهاد شده است. یکی از این خطوط در فاصله میدان بسیج در جنوب شرق تا محدوده سرسبز در شمال شرق تهران طراحی شده است. خط دیگری نیز برای اتصال میدان بسیج در جنوب شرق به محدوده چیتگر در غرب تهران پیشنهاد شده است. همچنین خطی از شمال شرق تا محدوده وردآورد در غرب تهران و خط دیگری از محدوده جنوب‌شرق و حاشیه پایتخت (بزرگراه شهید آوینی) تا غرب تهران (محدوده چیتگر) طراحی شده که ساخت هر یک از آنها بستگی به اولویت‌بندی نهایی صورت گرفته از سوی مدیریت شهری با لحاظ محدودیت‌های مالی دارد.
پیشنهادهای منطقه‌ای برای توسعه مترو
به گزارش «دنیای اقتصاد»، کارشناسان بر این باورند که برای توسعه خطوط ریلی تهران در کوتاه‌مدت، خطوط قطار حومه‌ای نسبت به خطوط سریع‌السیر (اکسپرس) حومه به حومه که از دل تهران عبور می‌کند و با تعداد ایستگاه‌های کم در داخل شهر، جمعیت حومه را به شهر مادر منتقل می‌کند، به لحاظ هزینه، مدت زمان اجرا و نتیجه‌بخشی زودهنگام در اولویت قرار دارد. افزون بر این، برخی از شهرداری‌های مناطق همچون ۱۸، ۱۹ و ۲۲ مطالعاتی درباره توسعه مترو انجام داده و به گزینه‌های پیشنهادی رسیده‌اند که باید ارزیابی شده و در مطالعات سیسترا در صورت لزوم گنجانده شود. این پیشنهادها از قبیل احداث ادامه خط سه مترو در قالب سه کیلومتر برای اتصال آزادگان به میدان الغدیر، احداث ادامه خط ۶ مترو تا محدوده پروژه ایران‌مال در منطقه ۲۲ و نیز اتصال مناطق ۱۸ و ۱۹ به خط فرودگاه امام خمینی (ره) توسط کمیسیون عمران و حملونقل به زودی بررسی خواهد شد.
هدفگذاری سیسترا برای آتیه تهران پس از اجرای طرح جامع ریلی جدید تا افق ۱۴۰۹، افزایش سطح پوشش جغرافیایی شبکه ریلی از ۳۲ به ۵۳ درصد است، به این معنا که در بیش از نیمی از سطح شهر تهران با طی مسافت ۸۰۰ متر، دسترسی مستقیم شهروندان به بخشی از شبکه ریلی فراهم شود. همچنین چشم‌انداز پوشش جمعیتی شبکه ریلی تهران در افق ۱۴۰۹ که توسط سیسترا پیش‌بینی شده ۶۴درصد است که افزایش قابل توجهی نسبت به سطح ۴۲ درصدی فعلی خواهد داشت. در افق طرح جامع حمل و نقل ریلی جدید تهران پس از تصویب و اجرا، سهم سفر با مترو حداقل چهار برابر خواهد شد و ۴۰ درصد از سفرهای روزانه شهروندان را پوشش خواهد داد.
انتهای پیام
*
لودریان می گوید برجام از مرگ نجات یافت
نظر فرانسه در مورد درخواست مذاکره ترامپ از ایران اعلام شد
کنسرت همسر رییس جمهور فرانسه (+عکس)
یک ریاضیدان ایرانی دیگر برنده جایزه فیلدز شد
پوشیدن برقع در دانمارک ممنوع شد
دکتر عروسک ها در پاریس + تصاویر
لودریان رویکرد ترامپ با ایران و کره شمالی را در زمینه مذاکره یکی دانست
اعتراف وزیر خارجه فرانسه در مورد ایران
فرانسه: بقای برجام نیازمند مکانیسم مالی جدید است
وزیر خارجه فرانسه: برجام هنوز از بین نرفته است
استفاده از تلفن هوشمند در دبیرستان های فرانسه هم ممنوع شد
تخلیه بیش از 3 هزار مسافر از یکی از خطوط مترو پاریس
لومر: رم و پاریس درباره آینده اتحادیه اروپا اتفاق نظر دارند
لوموند: بازی با ایران برای ترامپ به آسانی کره شمالی نیست
ربوده شدن 4 خبرنگار لیبیایی خبرگزاری های رویترز و فرانسه در طرابلس
ترس از تکرار واردات محصولات آلوده فرانسوی به ایران/ مراقب شیرخشک های مشکوک باشید +سند
این مدلِ جوان و زیبارو، دختر ستاره مشهور هالیوود است/تصاویر
دولت ماکرون از جلسه رای عدم اعتماد جان به در برد
رشد اقتصادی کشورهای اروپایی کند شد
نگرانی اسراییل از پیروزی ایران
ربوده شدن 4 خبرنگار بین المللی در لیبی
لوموند: جنگ تجاری با چین و اروپا در حال فلج کردن اقتصاد آمریکاست
فرانسه: در تلاشیم از آمریکا برای صادرات هواپیمای ATR به ایران معافیت بگیریم
رای نیاوردن طرح سوال از رییس جمهور فرانسه در پارلمان
آثار تاریخی موزه لوور فرانسه پس از ۵ ماه به کشورشان برمی گردند نمایش این آثار که تهرانی ها برای دیدنشان رکورد بازدید از نمایشگاههای موزه ملی را شکستند؛ یکی از مهمترین رویدادهای میراثی بود.
به گزارش خبرنگار مهر، ۱۴ اسفند سال ۹۶ آثار تاریخی موزه لوور از دوره های مختلف به تهران آمد و در این روز مراسم افتتاحی با حضور وزیر خارجه فرانسه برگزار شد و مردم توانستند از فردای آن روز به تماشای ۵۶ اثر تاریخی لوور در موزه ملی ایران بروند. پیش از این یک بانک خصوصی پشتیبان برگزاری این نمایشگاه در ایران شده بود و توانسته بود بودجه ای برای ساختن فضای موزه ای مناسب در موزه ملی ایران فراهم کند به نحوی که مورد تایید کارشناسان و موزه داران لوور قرار گیرد و اتفاقا همین طور هم شد و ویترین ها از استاندارد خوبی برخوردار شدند.
۲۵۰ هزار بلیت فروخته شد
در مدت برپایی نمایشگاه افراد و شخصیت های زیادی از نمایشگاه دیدن کردند به نحوی که صد هزار نفر در طول یک ماه اول از نمایشگاه لوور کوچک در تهران دیدن کردند و به زعم متولیان موزه داری در ایران رکورد بازدید از موزه ملی با این نمایشگاه شکسته شد. چرا که در ایام تعطیلات عید نیز این موزه میزبان افراد زیادی بود که برای دیدن نمایشگاه در صف های طولانی می ایستاندند.
اکنون بعد از ۵ ماه محمدرضا کارگر مدیرکل امور موزه های کشور خبر از فروش ۲۵۰ هزار بلیت توسط بازدیدکننده ها به قیمت ۵ هزار تومان می دهد و می گوید که این آمار تنها آمار فروش بلیت است چون غیر از این، افراد زیادی هم بودند که از نمایشگاه دیدن کردند ولی مهمان موزه بودند و یا با تسهیلاتی که بانک خصوصی در اختیار بازدیدکنندگان قرار می داد امکان تهیه بلیت رایگان نیز وجود داشت بنابراین آمار بازدیدکنندگان از نمایشگاه لوور بیشتر از ۲۵۰ هزار نفر بوده است. درآمد حاصل از فروش بلیت این نمایشگاه نیز به خزانه دولت واریز خواهد شد تا پس از بررسی بخشی از آن به موزه دوباره برگردد که موزه داران در این باره امیدوارند بتوانند حداقل ۷۰ درصد این مبلغ از خزانه دولت برگشت داده شود.
نمایشگاه موزه لوور در تهران میزبان آثاری همچون، دو اثر متعلق به فرهنگ ایرانی است، این دو اثر شامل «تبر کتیبه‌دار» از کاوش‌های علمی باستان‌شناسی محوطه چغازنبیل و «شی برنزی از لرستان» متعلق به بورس اوراق بهادار باقی‌مانده از عصر آهن و با حدود سه‌هزار سال قدمت بود. غیر از این آثاری نیز وجود داشت که برای بازدیدکننده ایرانی جذاب بود مانند مجسمه کوچک ابوالهول که نمونه های زیادی از آن در همان ابعاد در موزه لوور در حال نمایش است.
اما شاید این آثار به زعم برخی از موزه داران آثار مازاد موزه لوور بود که در ایران به نمایش گذاشته می شد و آثار فاخری نبودند اما آنچه که مردم بیشتر در بازدیدهایشان لذت بردند تماشای تصاویر و عکس هایی بود که عباس کیارستمی از موزه لوور گرفته بود درست در کنار نمایشگاه آثار موزه لوور نمایشگاهی از عکسهای کیارستمی نیز وجود داشت که نگاهی متفاوت به موزه را نشان می داد این نمایشگاه نیز با استقبال زیادی رو به رو شد.
بیمه آثار بر عهده فرانسوی ها بود
این آثار زمانی که به ایران آمدند تحت بیمه شرکت های بیمه ای فرانسوی قرار گرفتند درست از زمانی که در فرانسه جابه جا شدند تا زمانی که قرار است به سرجایشان در فرانسه برگردند تحت حمایت و بیمه فرانسوی ها هستند چون هنوز در ایران هیچ شرکت بیمه ای نیست که هم استانداردهای جهانی داشته باشد هم بتواند آثار تاریخی را بیمه کند. از این رو دولت ایران می خواهد که در زمان برپایی نمایشگاهی از آثار تاریخی کشورهای دیگر، این کشورها آثارشان را بیمه کنند.
از سوی دیگر در زمانی که آثار موزه لوور در تهران به نمایش گذاشته شده بود، در روز ۷ فروردین ماه نیز آثاری از دوره قاجار که از موزه ملی ایران و کاخ موزه گلستان به فرانسه رفته بود نیز تحت عنوان نمایشگاه امپراطوری گل های سرخ به نمایش گذاشته شد این نمایشگاه که در آن آثار دوره قاجار موجود در ایران و کشورهای دیگر وجود داشت، شعبه دوم موزه لوور در شهر لانس فرانسه به نمایش درآمد. هنگام برپایی این نمایشگاه نیز آثار ایرانی از زمانی که در ایران جابه جا و بسته بندی شدند تا زمانی که به ایران برمی گردند تحت حمایت شرکتهای بیمه ای فرانسوی قرار می گیرند.
برپایی نمایشگاهی ما به ازای نمایشگاه تهران در فرانسه
۱۹ اثری که از گنجینه کاخ موزه گلستان به فرانسه رفت بر اساس نظر هیئت کارشناسان ایرانی که از اداره کل موزه‌ها انتخاب و معرفی شده بودند که پس از بررسی مبلغ ۷۷ میلیون و ۴۰۵ هزار یورو بیمه شدند. این مبلغ بیمه جدا از بیمه دو اثر موزه ایران باستان است.
آثار به نمایش گذاشته از کاخ گلستان شامل ۱۹ اثر از شاهکارهای هنری است، مانند هشت تابلوی نقاشی رنگ و روغن از عکسهای ناصرالدین شاه، یک آلبوم عکس که عکسهای آن توسط ناصرالدین شاه گرفته شده، است، به همراه دوربین عکاسی، تاج مسی مربوط به آقا محمدخان، دو جلد قرآن نفیس خطی که یک جلد آن در دو برگ کتابت شده و شش مرقع به خط‌های ناصرالدین شاه، میرزا بابا و محمد باقر، اسدالله شیرازی، اسماعیل جلایر و جعفر خان.
وقتی این آثار به لانس فرانسه رفت برخی اظهار نگرانی کردند و گفتند که ممکن است بعد از بدقولی های آمریکا درباره تحریم ایران و ماجرای برجام، این آثار در معرض تهدید و خطر قرار گیرند و به ماجرای الواح هخامنشی که برای مطالعه به شیکاگو رفتند و دیگر نتوانستند برگردند دچار شوند و عده ای ادعای مالکیت کنند. ولی جبرئیل نوکنده، مدیر موزه ملی ایران گفت که این طور نیست و دولت فرانسه تعهد داده که چنین اتفاقی نخواهد افتاد با این وجود ایران تصمیم گرفته هر نمایشگاهی که در هر کشوری برگزار می کند، از آثار تاریخی آن کشور نیز نمایشگاهی در ایران برپا شود.
با این وجود اما این بحث ها همچنان ادامه داشت و درباره اینکه چقدر کشورها می‌توانند زیر بار مصونیتی که به کشور مقابل درباره امنیت آثار تاریخی به نمایش گذاشته شده داده اند نروند؛ هیبت الله نژندی منش استان دانشگاه و کارشناس حقوق بین الملل توضیح داد: اگر کشورها بخواهند زیر بار این مسوولیت نروند سبک و سنگین می کنند که چقدر این موضوع به ضرر آنها تمام میشود با بحث بیمه نمی توان گفت که تضمین داده ایم این آثار برگردد چون بحث هویتی آثار مهم است پس با پول بیمه نمی‌تواند سنجیده شود در بحث برجام همه گفتند که شرایط به خوبی پیش می‌رود اما تصمیم ترامپ چیز دیگری بود. ما نمایشگاهی از آثار لوور را هم در ایران برپا کردیم که این اقدام متقابل خوب است البته یک نوع گرو کشی به حساب می‌آید. در هرحال نمیتوان خیلی مطمئن بود اگر اشیای فرهنگی را به ایتالیا برای ۶ ماه بفرستیم و پس از آن این آثار برنگردد چه مکانیزمی برای آن خواهیم داشت در این مواقع مرجع حل اختلاف پیشنهاد مذاکره را می‌دهد یا به قوانین استرداد اموال فرهنگی یونسکو مراجعه میشود اما درجایی مانند مشکلات بین نیکاراگوئه و آمریکا این کشور آمریکاست که حق وتو دارد و اصلا اجازه مطرح شدن موضوع در دیوان بین المللی دادگستری را نمی‌دهد پس نمیتوان روی این مکانیزم ها دل خوش کرد.
یکی از انتقادها به سازمان میراث فرهنگی همیشه این بوده که چرا این سازمان تنها آثار تاریخی کشورمان را برای نمایش به خارج از کشور می برد و هیچ گاه آثاری از خارجی ها به ایران آورده نمی شود از طرف دیگر نگرانی ها در دوران پسابرجام همچنان برای آثار تاریخی خارج شده از کشور در میان متولیان میراث فرهنگی وجود داشت به همین دلیل بود که از این به بعد قرار شده تا در قبال هر نمایشگاه از آثار تاریخی کشورمان، کشور میزبان هم آثاری را به ایران بیاورد.
اکنون پس از تبادل آثار تاریخی برای نمایش در هر دو کشور فرانسه و ایران، زمان بازدید از نمایشگاه موزه لوور کوچک در تهران به پایان رسیده است هر چند که قرار بود این آثار دو ماه پیش به موزه خراسان بزرگ برود اما به دلیل آماده نبودن موزه خراسان این اتفاق نیفتاد اما تهرانی ها تنها امروز هشتم مرداد ماه برای بازدید فرصت دارند. چون قرار است که روز سه شنبه تمام آثار از موزه جمع آوری، بسته بندی و به فرانسه ارسال شود این اقدامات در حضور نمایندگانی از موزه لوور که برای همین منظور به تهران آمده اند انجام می گیرد.
*
حریری عکس ضیافتش با سارکوزی و همسر جنجالی اش را به اشتراک گذاشت+ عکس
ماکرون میزبان نخست وزیر انگلیس خواهد بود
فرانسه آوردن تلفن و تبلت به مدارس را ممنوع کرد
استفاده از موبایل هوشمند در مدارس فرانسه ممنوع شد
وضعیت اسکیت هاکی زنان ایران از زبان سرمربی فرانسوی تیم
امیدواری فرانسه درباره ارسال 8 هواپیمای ATR به ایران
طرح های دامی در هرمزگان توسعه می یابد
زندگی غم انگیز زنان افغانستان در فیلم نو صحرا مانی + ویدیو
تعرض به دختر فرانسوی در روز روشن +فیلم
شرط شورای امنیت ملی آمریکا برای تغییر رفتار واشنگتن در قبال تهران
فرانسه به دنبال مجوز آمریکا برای تحویل 8 فروند هواپیمای ای.تی.آر به ایران
میعادگاه های عاشقان؛ محبوب ترین مکان های جهان برای خواستگاری کردن
نمایش کوزه قلیان ناصرالدین شاه در فرانسه +عکس
سخنگوی شورای امنیت ملی آمریکا هم برای مذاکره با ایران شرط گذاشت!
همدردی با مردم از قلب پاریس!انتقاد از اوضاع اقتصادی به روش سلبریتی ها
خروج یکی از کشورهای بزرگ از ائتلاف عربستان در جنگ علیه یمن
یک مخالف برجسته بشار اسد از طریق ترکیه به فرانسه گریخت
تصویب قانون ممنوعیت تلفن همراه در مدارسِ فرانسه
فیلم/ افشاگری جالب پسرخاله «فرح پهلوی» در خصوص نقش «فرح» در قتل «محمدرضا شاه»
همه جزییات لوور ایرانی؛ پربازدیدترین نمایشگاه سالهای اخیر تهران
