همه کسانی که که در مورد ایران کنونی مطالعه می کنند بر اهمیت آثار ادبی کنت گوبینو (1816-1882) واقفند. این آثار همیشه مورد توجه افراد با ذوق بوده و برعکس مورد تحقیر کسانی قرار گرفته است که به دلایل ایدئولوژیکی از شناخت آن امتناع می ورزند. ارتباط ویژه ای که بین او و هم عصرمسن ترش، ریشار واگنر (1813-1883) وجود دارد را نیز نباید نادیده گرفت. پس از روابط مجدد بین ایران و فرانسه که در پی توافقات صلح در پاریس صورت گرفت و شکست روسیه در کریمه و بیشتر شدن اشتهای فرانسوی ها و انگلیسی ها را در اوراسیا به علت رانده شدن قدرت مسیحی اورتودوکس از مدیترانه تایید می کرد، کنت گوبینو که در آنوقت سفیر بود، نه تنها ایران آن زمان را به هم وطنانش نشان داد بلکه آنچه را که نتیجه مشاهداتش بود در کتاب نوول های آسیایی اش آورد. در این کتاب، روح ایرانی نشان داده شده و کنت گوبینو همچون خالق یا مجسمه سازی متبحر، روح ایرانی-فرانسوی را ساخته است.