فرانسه . ایران . مسلمانان : فام

روابط میان فرانسه و مسلمانانِ جهان ؛ و فرانسه با ایران و ایرانیان

فرانسه . ایران . مسلمانان : فام

روابط میان فرانسه و مسلمانانِ جهان ؛ و فرانسه با ایران و ایرانیان

این سایت بیشتر به روابط اقتصادی و سیاسی ایران و فرانسه درسالهای 1394 ، 1395 ، 1396 و 1397هجری خورشیدی اختصاص یافته است . مسلما" مسؤولان گرامی ، مدیران آگاه ، و دانش پژوهان ارجمند توقع ندارند که ما تمام استعداد اطلاعاتی ، و تحلیل و تفسیر های خود را طی این نمایه گونه کروولوژیک بیاوریم ؛ گرچه اخباری مشروح تر و به تفصیل با مکمل هائی تحلیلی و تفسیری در سوابق دویست ساله ، و امور و مسائل موجود ، نزد ما محفوظ می باشند ؛ و در صورت ضرورت ، و نه به صورتی سوداگرانه و فروش اطلاعات خام ، به متقاضیان شایسته ی امر ارائه خواهند گردید .
Alireza Ayatollahiعلیرضا آیت اللهی با قریب به هشت سال تحصیلات عمرانی - اقتصادی - اجتماعی - فرهنگی در دوره های کارشناسی - کارشناسی ارشد - و دکتری در فرانسه ؛ پژوهشگر و استاد سابق دانشگاهها ، استاد سابق پژوهشهای بازرگانی ، و دبیرسابق پژوهشی در سازمان مدیریت ، با قریب به پنجاه سال مطالعه در باره فرانسه - ایران ؛ و روابط بین این دو کشور ؛ هم اکنون هفتاد و سه ساله ، و بازنشسته است .
پیوندها

۲۱۸ مطلب در تیر ۱۳۹۶ ثبت شده است

پنجشنبه, ۲۹ تیر ۱۳۹۶، ۰۸:۵۸ ب.ظ

فرانسه در صدر ۵ قدرت نرم برتر جهان+نمودار

فرانسه در صدر ۵ قدرت نرم برتر جهان+نمودار

شناسه خبر: 1469751 سرویس: بین الملل
امانوئن ماکرون

جوان بودن ماکرون و عدم وابستگی او به احزاب سنتی فرانسه در رتبه بندی قدرت‌های نرم برتر بی تاثیر نبوده است.

به گزارش گروه بین الملل خبرگزاری تسنیم به نقل از یورونیوز، بر اساس تازه ترین ارزیابی مرکز دیپلماسی عمومی دانشگاه کالیفرنیای جنوبی و دفتر ارتباطات پرتلند فرانسه قوی‌ترین «قدرت نرم» جهان است. بریتانیا و آمریکا نیز به ترتیب دوم و سوم هستند.

بر اساس این گزارش که 30 قدرت نرم جهان را رتبه بندی کرده، بریتانیا رتبه سال 2016 خود را حفظ کرده اما آمریکا با دو رتبه سقوط سومین قدرت نرم جهان است. این برای نخستین بار است که فرانسه به عنوان پرنفوذترین قدرت جهان شناخته می شود. به نظر می رسد روی کار آمدن امانوئل ماکرون، رئیس جمهوری فرانسه، خروج بریتانیا از اتحادیه اروپا از مهمترین عوامل صعود فرانسه از رتبه 5 به رتبه نخست است. در مقابل و سیاست‌های دونالد ترامپ، رئیس جمهوری ایالات متحده موجب سقوط این کشور از رتبه اول به سوم شده است.

در این ارزیابی عوامل مختلفی مانند قدرت اقتصادی، نفوذ فرهنگی و سیاسی در عرصه بین المللی در نظر گرفته می شود، در مقابل قدرت نظامی هیچ تاثیری در تعیین «پرنفوذترین کشور جهان» ندارد. به این منظور متغیرهای مختلف از جمله شبکه دیپلماتیک کشور، نفوذ در حوزه دیجیتال (مانند شبکه‌های اجتماعی) و حتی نحوه پذیرش گردشگران مورد بررسی قرار می گیرند.

نویسندگان گزارش تاکید کرده‌اند که صعود فرانسه به رتبه نخست «با در نظر گرفتن پیشینه تاریخی و شبکه پرقدرت دیپلماتیک این کشور، که یکی از بهترین در جهان است، بود.» همچنین علیرغم حملات تروریستی در فرانسه که از سال 2015 تا کنون موجب کشته شدن 230 نفر شده این کشور همچنان با بیش از 82 میلیون گردشگر نخستین مقصد گردشگری در دنیاست. علاوه بر این‌ها جوان بودن ماکرون و عدم وابستگی او به احزاب سنتی فرانسه در این رتبه بندی بی تاثیر نبود.

از دید جوزف نای، تئوریسین نظریه «قدرت نرم» و استاد دانشگاه هاروارد «اروپا توانسته است بار دیگر اعتماد جهانی را جلب کند، کشورهای آسیایی هم پیشرفت‌هایی به دست آورده اند.» او همچنین تاکید کرد که شعار دونالد ترامپ یعنی «اول آمریکا» از نفوذ این کشور در عرصه جهانی کاسته است و سقوط رتبه ایالات متحده بر همین اساس توجیه می شود.

انتهای پیام/

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۲۹ تیر ۹۶ ، ۲۰:۵۸
علیرضا آیت اللهی

ماکرون: بودجه دفاعی فرانسه تا سال ۲۰۲۵ افزایش می‌یابد

شناسه خبر: 1469473 سرویس: بین الملل
ماکرون

رئیس جمهور فرانسه از افزایش تمایل خود برای افزایش بودجه دفاعی این کشور تا سال ۲۰۲۵ میلادی خبر داده است.

به گزارش گروه بین الملل خبرگزاری تسنیم به نقل از رویترز، امانوئل ماکرون رئیس جمهور فرانسه که با استعفای فرمانده نیروهای مسلح این کشور به علت اختلاف بر سر کاهش هزینه های دفاعی روبرو شده است، تایید کرد که هنوز مایل به افزایش هزینه های نظامی تا سال 2025 میلادی است.

کریستوف کاستانر سخنگوی رئیس جمهور فرانسه تاکید کرد، ژنرال پیر دو ویلرس فرمانده مستعفی ارتش طی 24 ساعت آینده با ژنرال فرانسوا لکویتره جایگزین خواهد شد.

ماکرون به وزرای کابینه گفته است که قصد دارد تا سال 2025 میلادی هزینه های دفاعی را به 2 درصد تولید ناخالص داخلی افزایش دهد. بودجه نظامی فرانسه در سال 2017 میلادی کاهش یافته است.

پیر دی ویلیرس، رئیس نیروهای مسلح فرانسه به دنبال بیانیه‌ای که از سوی دفتر وی منتشر شد و چندین روز پس از تنش با امانوئل ماکرون، رئیس‌جمهوری این کشور درباره کاهش بودجه دفاعی فرانسه از سمت خود استعفا کرد.

در این بیانیه دی ویلیرس اعلام کرد که به دنبال حفظ توانایی نیروهای دفاعی فرانسه به منظور انجام اقدامات سخت همزمان با محدودیتهای مالی اعمال شده بر آن بود.

انتهای پیام/

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۲۹ تیر ۹۶ ، ۱۷:۰۰
علیرضا آیت اللهی
 تاریخ خبر: 29/04/1396 | ساعت: 11:55|

تهران- ایرنا- یک مسوول صنعت نفت به برخی از انتقادها و ابهام ها درباره قرارداد توسعه فاز 11 پارس جنوبی که میان شرکت ملی نفت ایران و کنسرسیومی متشکل از توتال، شاخه بین المللی شرکت ملی نفت چین (سی.ان.پی.سی.آی) و پتروپارس امضا شده است، پاسخ داد.

به گزارش پنجشنبه ایرنا، پس از بیش از 2 هزار ساعت نشست های فنی و کارشناسی، اوایل اردیبهشت 1395 مذاکرات با شرکت توتال به منظور تهیه رئوس توافق (HOA) برای توسعه و بهره برداری فاز 11 میدان گازی مشترک پارس جنوبی در قالب قراردادهای جدید نفتی ایران آغاز شد و سرانجام این قرارداد میان شرکت ملی نفت ایران و کنسرسیوم توتال، شاخه بین المللی شرکت ملی نفت چین (سی.ان.پی.سی.آی- CNPCI) و پتروپارس (به عنوان شریک ایرانی مشارکت)، (به ترتیب به نسبت 50.1 درصد، 30 درصد و 19.9درصد سهم) در دوازدهم تیرماه 1396 امضا شد.
در این زمینه انتقادهایی مطرح شده است که مدیرعامل شرکت نفت و گاز پارس در گفت و گو با نشریه وزارت نفت (مشعل) جزییات این قرارداد را تشریح کرد و به برخی ابهام ها پاسخ گفت. 
«محمد مشکین فام» درباره ادعای بدعهدی توتال گفت: قرارداد طرح توسعه فاز 11 پارس جنوبی در قالب بیع متقابل در سال 1385 با شرکت توتال پاراف شد اما تنفیذ نشد، مطابق مفاد این قرارداد (و دیگر قراردادهای بیع متقابل)، شرکت توتال باید پس از انجام مطالعات مهندسی درباره تصمیم گیری تجاری اف.آی.دی (FID) اقدام می کرد، بنابراین بلافاصله پس از امضای قرارداد، مطالعات پایه و تفصیلی مهندسی این قرارداد را در سال 2005 آغاز و تا اوایل سال 2007 تکمیل کرد. 
وی افزود: سپس در سال های 08-2007 و در مرحله اف.آی.دی با توجه به افزایش ناگهانی قیمت نفت و به تبع آن افزایش قیمت کالا و خدمات، پیشنهاد افزایش مبلغ اجرای طرح توسعه فاز 11 از سوی شرکت فرانسوی به شرکت ملی نفت ایران ارائه شد و در زمان مذاکرات، به دلیل اعمال تحریم های بین المللی جدید علیه ایران، در عمل ادامه همکاری شرکت توتال با ایران غیرممکن شد.
مشکین فام اضافه کرد: پس از این اتفاق، شرکت ملی نفت ایران قرارداد طرح توسعه فاز 11 را با شرکت ملی نفت چین (سی.ان.پی.سی.آی) امضا کرد، بنابراین بیان این مطلب که توقف 16 ساله توسعه فاز 11 پارس جنوبی به دلیل بدعهدی شرکت توتال بوده است، صحیح نیست.
وی یادآور شد: با وجود بسیاری از انتقادها به الگوی جدید قراردادهای نفتی باید گفت یکی از مزایای این نوع قراردادها در مقایسه با قراردادهای بیع متقابل، حذف مرحله اف.آی.دی است و بنابراین پس از امضای قرارداد، حق انصراف به دلیل توجیه ناپذیری اقتصادی طرح، از پیمانکار سلب شده است.

**استفاده از تجربه توتال در توسعه فازهای پارس جنوبی
مدیرعامل شرکت نفت و گاز پارس گفت: در فرآیند انجام طراحی مطالعات پایه مهندسی طرح های پیشین توسعه میدان گازی پارس جنوبی موسوم به طرح های 35 ماهه از سوی پیمانکاران ایرانی، نتایج مطالعات شرکت های بین المللی مانند توتال در طرح توسعه فازهای 3 – 2 پارس جنوبی به عنوان مبنای طراحی مورد استفاده قرار گرفته است؛ از این رو پیمانکاران ایرانی با استفاده از دانش مهندسی به کار رفته در فازهایی مانند 2 و 3، نسبت به توانمندسازی دانش فنی خود و انجام طراحی تفصیلی اقدام کردند. 
وی افزود: یعنی در خلال طراحی مهندسی میدان مشترک پارس جنوبی از سوی شرکت های بزرگ بین المللی مثل توتال، انی ایتالیا، استات اویل نروژ و...، میزان انتقال دانش و فناوری به شرکت های ایرانی در این رهگذر چنان وسیع بود که سبب تشکیل و رشد و گسترش شرکت های ایرانی زیادی شد و همین شرکت ها با پشتوانه اسناد و مدارک فنی موجود توانستند خلاء حضور شرکت های بین المللی را در زمان تحریم برطرف کنند.
مشکین فام ادامه داد: اما قطع ارتباط طولانی مدت مشاوران و پیمانکاران ایرانی با شرکت های بین المللی و دانش و فناوری روزآمد در مدت زمان نزدیک به 12 سال سبب کاهش بهره وری شده است، به گونه ای که بهره برداری از برخی طرح ها باتوجه به زمان بندی 35 ماهه برای آنها در فازهای 13، 14 و 24-22 که سبب نامگذاری آنها به طرح های 35 ماهه نیز شد، اکنون پس از گذشت 85 ماه از امضای قرارداد، هنوز محقق نشده است و پیش بینی می شود که بهره برداری از این طرح ها دستکم تا 12 ماه آینده به طول انجامد.
مدیرعامل شرکت نفت و گاز پارس گفت: پس روزآمد کردن این دانش و فناوری در سایه حضور دوباره شرکت های بزرگ، از ضروریات توسعه بهینه میدان های مشترک از جمله میدان مشترک پارس جنوبی است.
وی افزود: در قرارداد اخیر طرح توسعه فاز 11 نیز یکی از اهداف اصلی، دستیابی به دانش فنی طراحی و احداث سکوهای تقویت فشار در بخش فراساحل است که اکنون در کشور وجود ندارد، به گونه ای که پس از اجرای آن در یک طرح و با کسب دانش فنی و دسترسی به فناوری های مربوطه، اجرای آن در دیگر طرح های پارس جنوبی مبتنی بر آموخته های علمی و فنی و با تکیه بر همت و توان پیمانکاران ایرانی میسر می شود. 
مشکین فام اضافه کرد: همچنین دستمزد پیمانکار در مدت 15 سال حضور در عملیات بهره برداری از سکوهای تولیدی فاز 11، ارتباط مستقیم با میزان تولید از این فاز داشته و به همین دلیل پیمانکار همه تلاش خود را برای نگهداشت تولید در حداکثر بازه زمانی ممکن به کار خواهد گرفت، بنابراین عملکرد مناسب پیمانکار که متکی بر دانش فنی روزآمد دنیاست، برای دیگر طرح های پارس جنوبی نیز، الگوبرداری و به طور موثر سبب حفظ و نگهداشت توان تولید در کل میدان پارس جنوبی خواهد شد.
«عملیات تولید و نگهداری تاسیسات بخش فراساحل به دلیل ماهیت آن پیچیدگی خاصی دارد و هرگونه تعلل در آن سبب کاهش عمر تاسیسات و یا پایدار نبودن تولید می شود که به هیچ وجه به صلاح منافع ملی نیست. در این زمینه نیز مدیریت بهره برداری تاسیسات یک فاز پارس جنوبی از سوی شرکت توتال قابل الگوبرداری برای دیگر فازهاست».

**واگذاری فازهای پارس جنوبی در دولت های نهم و دهم از طریق ترک تشریفات مناقصه
مدیرعامل شرکت نفت و گاز پارس درباره برگزار نکردن مناقصه فاز 11 پارس جنوبی گفت: نگاهی اجمالی به نحوه واگذاری قراردادهای طرح های توسعه فازهای مختلف میدان پارس جنوبی در 12 سال گذشته نشان می دهد که طرح های توسعه فازهای 13، 14، 16-15،19،21-20 و 24-22 ازسوی دولت های نهم و دهم و از طریق ترک تشریفات مناقصه امضا شده است.
مشکین فام افزود: براساس ماده 11 قانون وظایف و اختیارات وزارت نفت، مصوب مجلس شورای اسلامی، واگذاری و اجرای طرح های مربوط به اکتشاف، توسعه، تولید، تعمیر و نگهداشت میدان های مشترک نفت و گاز با تأیید وزیر نفت و فقط با رعایت آیین نامه معاملات شرکت ملی نفت ایران از شمول قانون برگزاری مناقصات مستثناست.

** ادعای استفاده توتال از اطلاعات فاز 11 به نفع قطر، غیر تخصصی است
مدیرعامل شرکت نفت و گاز پارس درباره امکان سوءاستفاده توتال از اطلاعات فاز 11 به نفع قطر گفت: اکنون شرکت توتال هیچگونه قرارداد مشاوره ای درباره مطالعه میدان پارس جنوبی با شرکت ملی نفت ایران ندارد و مذاکرات قرارداد طرح توسعه فاز 11 نیز با استفاده از اطلاعات و مطالعات قرارداد بیع متقابل سال 2004 انجام شده است.
از سوی دیگر، به دلیل امضای قرارداد محرمانگی، تمهیدات قانونی لازم در صورت به اشتراک گذاری هرگونه اطلاعات مربوط به بخش ایرانی، پیش بینی شده است. 
مشکین فام اضافه کرد: اکنون به دلیل تعدد حفاری های انجام شده در هر 2 سوی میدان به ویژه در بخش نوار مرزی و نیز حجم قابل توجه اطلاعات به دست آمده، هم طرف ایرانی و هم طرف قطری، مدل های مخزنی دقیق و با قابلیت پیش بینی رفتار مخزنی و به تبع آن برنامه ریزی برای بهینهسازی توسعه و تولید از این میدان را دارند که سبب کم اهمیت شدن نیاز طرف ها به در اختیار داشتن اطلاعات کشور رقیب می شود. 
وی اضافه کرد: شاهد این مدعا، مدل مخزنی کنونی میدان گازی پارس جنوبی ساخته شده از سوی متخصصان ایرانی است که بخشی از میدان گنبد شمالی (بخش قطری میدان) را نیز در بر داشته و بر این اساس به خوبی اثر شیوه توسعه و تولید طرف قطری بر عملکرد میدان گازی پارس جنوبی قابل ارزیابی است.
مشکین فام ادامه داد: در نتیجه، باور منطقی این است که طرف قطری نیز با در اختیار داشتن حجم قابل توجهی از اطلاعات اخذ شده از چاه های توصیفی و تولیدی میدان گنبد شمالی، به شناخت کاملی از نحوه عملکرد میدان و تاثیرپذیری آن از شرایط توسعه و تولید بخش مشترک مرزی میدان پارس جنوبی رسیده باشد.
مدیرعامل شرکت نفت و گاز پارس گفت: از این رو، طرح مباحثی همچون برنامه ریزی شرکت توتال برای دریافت داده های طرف ایرانی و بکارگیری آنها برای تغییر موازنه تولید به سود شرکت های فعال در سمت قطری، بدون پشتوانه فنی و تخصصی بوده و قابل پذیرش نیست.
مشکین فام افزود: با وجود این، اطلاعات قابل دسترسی از سوی شرکت توتال حتی پس از توسعه فاز 11 نیز محدود به اطلاعات بلوک فاز11 است که با توجه به اینکه تولید از بلوک قطری مقابل این فاز از سوی رقبای شرکت توتال در میدان گنبد شمالی انجام می شود، حداقل دغدغه های مرتبط با امکان سوء استفاده از این اطلاعات نیز برطرف می شود.
وی گفت: یکی از نکات جالب مطرح شده در انتقادها درباره امضای قرارداد طرح توسعه فاز 11، مساله استناد به سخنان شفاهی نخست وزیر پیشین ایتالیاست که تازه به نقل از سران آمریکایی در باره ماموریت آنها به شرکت توتال برای تاخیر در برداشت از فاز 11 یا حداکثر سازی منافع شرکت های آمریکایی، انگلیسی و فرانسوی مطرح شده است.
مدیرعامل شرکت نفت و گاز پارس افزود: آیا رواست اظهارات مکرر و مستند مقام های ارشد جمهوری اسلامی ایران در باره رعایت مصالح و منافع کشور در امضای قرارداد فاز11 مورد بی توجهی قرار گیرد و به سخنان شفاهی مقام پیشین یک کشور که از قضا رقیب سنتی شرکت توتال در ایران است، استناد شود؟!
وی ادامه داد: از سوی دیگر در این اظهارنظرها، نظارت کارفرما بر عملکرد پیمانکار در اجرای قرارداد به کلی نادیده انگاشته و چنان تصور شده است که توتال قادر به تصمیم گیری درباره به حداکثر رساندن منافع شرکت های آمریکایی، انگلیسی و فرانسوی در طرف قطری میدان خواهد بود. 
مشکین فام یادآور شد: بدیهی است شرکت ملی نفت ایران به عنوان متولی توسعه میدان مشترک پارس جنوبی چنین اجازه ای به هیچ یک از پیمانکاران خود نخواهد داد و دستیابی به تولید گاز برابر با کشور قطر در همین میدان با وجود وسعت کمتر این میدان مشترک در بخش ایرانی و تاخیر 10ساله در آغاز فرآیند توسعه طرف ایرانی، نشان دهنده مدیریت هوشمندانه و موثر مجموعه وزارت نفت جمهوری اسلامی ایران بر ذخایر ارزشمند نفت و گاز کشور است.

**انتقال گاز به خشکی بدون نصب کمپرسور تقویت فشار ناممکن است
مدیرعامل شرکت نفت و گاز پارس درباره ادعای منتقدان که به حضور شرکت توتال در بخش فراساحل فاز11 نیازی نیست و می توان از خط لوله 42 اینچ دریایی و جایگزینی نصب ایستگاه های فشار افزا در خشکی استفاده کرد، گفت: بخش نخست طرح توسعه فاز 11 شامل 2سکو و 30 حلقه چاه است که به وسیله 2رشته خط لوله 32 اینچ دریایی به سیلابه گیر پالایشگاه فازهای 8-6 و 12 متصل می شود. 
مشکین فام افزود: درباره بکارگیری خط لوله با قطر بزرگ تر، پیشتر مطالعاتی از سوی شرکت ملی نفت ایران انجام شده است که نشان دهنده توجیه ناپذیری استفاده از آن به دلیل اندازه نامتعارف، مشکلات عملیاتی و همچنین تحمیل هزینه های اضافی به طرح است.
مدیرعامل شرکت نفت و گاز پارس اضافه کرد استفاده از لوله های قطورتر در دیگر طرح های توسعه ای پارس جنوبی پیش از این نیز از سوی پیمانکاران متعدد مورد تایید قرار نگرفته است.
وی ادامه داد: همچنین، طراحی ایستگاه های فشارافزایی و محل قرارگیری آنها در دریا یا خشکی همچنان در دست مطالعه است. هرچند نتایج اولیه این مطالعات، دلالت بر ساخت و نصب آنها در دریا دارد، همچنین با توجه به اینکه مقرر شده تولید از بلوک های مخزنی پارس جنوبی تا حداقل فشار ممکن (30 بار) ادامه یابد، انتقال گاز به وسیله خط لوله دریایی بدون نصب کمپرسور تقویت فشار در بخش فراساحل، در عمل ناممکن است.

**ادعای اقدام توتال در تولید از لایه های مستقل فاز 2 و 3 بی اساس است
مدیرعامل شرکت نفت و گاز پارس درباره این ادعا که توتال در طرح توسعه فازهای 2و3 پارس جنوبی با برداشت از لایه های مستقل مخزن و تاخیر برداشت از لایه های مشترک به نفع قطر، به ایران خیانت کرده است، گفت: میدان مشترک گازی پارس جنوبی یا گنبد شمالی، در برگیرنده چهار لایه مخزنی K1، K2، K3 و K4 است که همه این لایه ها در 2سمت مرز آبی ایران و قطر گسترش داشته و بین 2کشور مشترک است. 
مشکین فام افزود: بر این اساس، مفهومی با عنوان لایه مستقل مخزنی در این میدان وجود ندارد؛ از این رو مباحث مطرح شده درباره برنامه ریزی توتال برای تولید از لایه های مخزنی مستقل در بخش ایرانی میدان و برداشت نکردن از لایه های مخزنی مشترک، فاقد توجیه فنی بوده و از پایه، بی اساس است.

**ادعای برنامه ریزی توتال برای برداشت از بخش غیرمرزی پارس جنوبی، غیرتخصصی است
مشکین فام درباره انتقاد به سابقه و عملکرد توتال در فازهای 2و3 پارس جنوبی و برنامه ریزی این شرکت برای توسعه بلوک های مخزنی در بخش غیر مرزی میدان پارس جنوبی، گفت: در باره محل قرارگیری بلوک مخزنی فازهای 2 و 3 و فاصله آنها از مرز باید اشاره کرد که بلوک مخزنی فاز 2، به طور کامل در محدوده نوار مرزی و بلوک مخزنی فاز 3 در ردیف دوم از خط مرزی قرار گرفته است.
مدیرعامل شرکت نفت و گاز پارس اضافه کرد: با مطالعه سوابق توسعه در میدان گنبد شمالی نیز درمی یابیم اولین بلوک توسعه یافته (بلوک آلفا) در ردیف دوم و غیر مرزی کشور قطر قرار دارد. 
وی اضافه کرد: مشابه این موضوع درباره مشبک کاری نشدن لایه K1 نیز وجود دارد، به طوری که شرکت توتال در طرح های توسعه ای اجرا شده در قطر نیز به دلایل فنی مانند پرهیز از افزایش میزان سولفید هیدروژن (H2S) در سیال تولیدی و نیز جلوگیری از ایجاد جریان متقاطع بین لایه ای، چندین سال پس از آغاز تولید و حصول افت فشار در لایه K4، نسبت به مشبک کاری لایه K1 اقدام کرده است.
مشکین فام ادامه داد: بنابراین عنوان این موضوع که شرکت توتال با نیت بهره مندی بیشتر کشور رقیب، از مشبک کاری لایهK1 در بخش ایرانی خودداری، فقط یک بهانه غیرتخصصی و بدون دانش فنی است.
مدیرعامل شرکت نفت و گاز پارس یادآور شد: در برخی دیگر از پروژه های سمت قطری میدان که از سوی پیمانکارانی غیر از توتال توسعه یافته نیز تا سال های متمادی پس از آغاز تولید، فقط سه لایه مخزنی K2 الی K4 در تولید بود، چه اینکه در بلوک های 4 و 5 میدان گازی پارس جنوبی که با مشارکت «انی – اجیپ» توسعه یافته نیز همین راهبرد تولید نکردن در لایه K1 از سوی پیمانکار اجرا شده است.
وی ادامه داد: با این استدلال در طرح توسعه فاز 1 میدان گازی پارس جنوبی که از سوی شرکت ایرانی پتروپارس به عنوان پیمانکار شرکت ملی نفت ایران اجرا شد، باوجود مرزی بودن این فاز، برداشت اولیه فقط از لایه K4 صورت می گرفت که باتوجه به موارد مطرح شده ازسوی منتقدان قرارداد اخیر فاز 11، این شرکت ایرانی نیز باید به قصور در تامین منافع ملی متهم شود.
مشکین فام درباره ادعای منتقدان درباره اینکه با استفاده از اطلاعات طرح توسعه فاز 11 طرح افزایش 30 درصدی تولید از بخش قطری این میدان ارائه شده است، گفت: میزان ذخیره قابل برداشت در سمت قطری با سهم دو سوم از کل میدان مشترک در حدود 900 تریلیون فوت مکعب اعلام شده است. 
وی افزود: در سالیان گذشته، فعالیت های اکتشافی و توصیفی متعددی در میدان گنبد شمالی صورت گرفته است؛ به طوری که پیش از امضای قرارداد طرح توسعه فاز 11 با کنسرسیوم توتال، (سیانپیسیآی) و پتروپارس، مقام های شرکت قطر پترولیوم، برنامه توسعه ناحیه ای جدید در میدان گنبد شمالی با ظرفیت تولید 2 میلیارد فوت مکعب در روز را اعلام کردند.
مشکین فام ادامه داد: بنابراین طرح های احتمالی بخش قطری درباره هرگونه افزایش تولید، با قرارداد توتال در طرح توسعه فاز 11 ارتباطی ندارد همچنان که بلوک یادشده از نظر جغرافیایی نیز در فاصله بسیار دوری از بلوک مخزنی طرح توسعه فاز 11 قرار دارد.

**خسارت روزانه 25 میلیون دلاری به دلیل تاخیر در راه اندازی 5 فاز پارس جنوبی
مدیرعامل شرکت نفت و گاز پارس گفت: اکنون طرح های توسعه پنج فاز 13، 14 و 22،23،24 که باوجود پیش بینی 35 ماهه برای بهره برداری که با تبلیغات زیاد و حمایت ملی در اختیار پیمانکاران ایرانی قرار گرفته، تاکنون با گذشت 85 ماه هنوز به سرانجام نرسیده است و پیش بینی می شود 12 ماه دیگر نیز به زمان نیاز دارد.
وی افزود: با توجه به «عدم النفع» هر فاز پارس جنوبی که روزانه پنج میلیون دلار است، اکنون درباره این پنج فاز باقیمانده روزانه 25 میلیون دلار از 1500 روز گذشته تاکنون بابت تاخیر در بهره برداری از این میدان مشترک عدم النفع داشتهایم.
مشکین فام ادامه داد: اکنون عدم النفع فاز 11 پارس جنوبی که معادل 2 فاز استاندارد است، روزانه 10 میلیون دلار است که به منظور حفظ منافع ملی و جلوگیری از هدررفت سرمایه کشور و برای جلوگیری از افت فشار میدان مشترک پارس جنوبی در سال های آینده، نیاز به بهره گیری از تجربه و دانش فنی یک شرکت بین المللی احساس می شد.
«پیشنهاد ما به شرکت ملی نفت ایران این بود که به طور حتم پیمانکاران ایرانی در توسعه دستکم یکی از فازهای پارس جنوبی از تجربه و فناوری یکی از شرکت های بین المللی بهره گیرند تا در سال های آینده با الگوبرداری از روش آن شرکت، برای نگهداشت تولید دیگر فازها نیز اقدام کنند».
وی بیان داشت: بر این اساس، پس از همه توافق نامه های اصولی که میان شرکت ملی نفت ایران و شرکت های خارجی امضا شد، توتال تنها شرکتی بود که به صورت جدی پای امضای قرارداد ایستاد.

برای آگاهی از آخرین اخبار اقتصادی ایران و جهان با کانال اقتصادی ایرنا در تلگرام همراه شوید: 
IRNAeco@ 
اقتصام**2022*1961* تنظیم: میثم طاهری* انتشار: مریم مسعود

انتهای پیام /* 
۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۲۹ تیر ۹۶ ، ۱۴:۲۹
علیرضا آیت اللهی
پنجشنبه, ۲۹ تیر ۱۳۹۶، ۰۱:۵۱ ب.ظ

طرح جدید فرانسه برای حل بحران سوریه

پنجشنبه 29 تیر 1396 - 09:32:45 

طرح جدید فرانسه برای حل بحران سوریه

بین الملل > خاورمیانه - واحد مرکزی خبر نوشت: وزیر خارجه فرانسه گفت : ما نباید بر کنار رفتن بشار اسد از قدرت به عنوان پیش شرطی برای مذاکرات تاکید کنیم.

خبرگزاری رویترز در گزارشی از پاریس به قلم جان آیریش نوشت: فرانسه خواستار پیوستن قدرت های جهان به گروه تماس برای حل بحران سوریه است.

ژان ایو لودریان وزیر امور خارجه فرانسه گفت فرانسه از قدرت های بزرگ دخیل در بحران سوریه می خواهد به گروه تماسی ملحق شوند که قرار است در تلاش برای پایان دادن به بن بست در مذاکرات سیاسی ، پیشنهادهایی را به طرفین درگیر ارائه کند.

پیروزی امانوئل مکرون در انتخابات ریاست جمهوری فرانسه فرصتی را در اختیار پاریس قرار داده است تا سیاست خود را درقبال سوریه مجددا مورد بررسی قرار دهد. تحولی که صورت گرفته ، کنار گذاشته شدن درخواست ها برای برکناری بشار اسد رئیس جمهور سوریه از قدرت به عنوان پیش شرطی برای مذاکرات است. با این حال مقامات فرانسوی همچنان تاکید دارند اسد نمی تواند در آینده سوریه در طولانی مدت نقش داشته باشد.

به نظر می رسد فرانسه در حال حاضر سیاست خارجی خود را با اولویت های آمریکا برای مقابله با تروریسم و برقراری روابط بهتر با روسیه هماهنگ کرده است ، اقدامی که می تواند منجر به ایفای نقش فرانسه به عنوان میانجیگر بین این دو قدرت بزرگ به ویژه درمورد سوریه شود.
لودریان در مصاحبه با شبکه « سی نیوز CNews » با وی که روز چهارشنبه در پایگاه اینترنتی این شبکه منتشر شد گفت :« ما نباید بر کنار رفتن بشار اسد از قدرت به عنوان پیش شرطی برای مذاکرات تاکید کنیم.»

وی به جزئیات درباره پیشنهادهای جدید که ممکن است ارائه شود یا چگونگی تاثیر آن بر تلاش های صلح موجود تحت نظارت سازمان ملل متحد اشاره نکرد.

وزارت امور خارجه فرانسه و دفتر ریاست جمهوری این کشور نیز از پاسخ به پرسش ها درباره جزئیات این ابتکار جدید خودداری کردند.
مکرون اعلام کرده امیدوار است این گروه تماس متشکل از پنج کشور عضو دائم شورای امنیت سازمان ملل متحد ( انگلیس، چین، فرانسه، روسیه و آمریکا)، قدرت های منطقه ای و مقامات دولت سوریه و معارضین باشد.

یک دیپلمات در خاورمیانه گفت دونالد ترامپ رئیس جمهور آمریکا در سفر هفته گذشته خود به پاریس ، به طور اصولی با این ابتکار موافقت کرده اما خواستار آن است این گروه تماس تنها متشکل از اعضای دائم شورای امنیت سازمان ملل متحد باشد.

مکرون ماه ژوئن اعلام کرد او دیگر برکناری اسد از قدرت را پیش شرطی برای مذاکرات درباره حل بحران سوریه نمی داند.
الکسی بوروداوکین Alexei Borodavkin نماینده دائم روسیه در مقر سازمان ملل متحد در ژنو روز چهارشنبه گفت مسکو این ابتکار را یک تحول مثبت می داند.

وی افزود :« فکر می کنم آنچه مهم است اینکه چنین ابتکاری بر این فرض استوار است که فرانسه دیگر خواستار برکناری فوری اسد از قدرت نیست.»

5252

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۲۹ تیر ۹۶ ، ۱۳:۵۱
علیرضا آیت اللهی
تاریخ انتشار: ۲۶ تیر ۱۳۹۶ - ۲۰:۵۵
عملیات «لیله‌ًْالقدر» همچنان خبرساز است
پایگاه مطالعات استراتژیک تاکید کرده است: اگر موشک‌های سری فاتح و ذوالفقار در تعداد بالا شلیک شوند می‌توانند دست برتر را در بخش تاکتیکی و عملیاتی به ایرانی‌ها اعطا کنند.


حمله غافلگیرانه موشکی سپاه پاسداران به مقرهای فرماندهی گروه‌های تروریستی در دیرالزور سوریه را می‌توان یکی از مهمترین اتفاقات نظامی کشورمان در سال‌های اخیر دانست که با شگفتی و واکنش‌های فراوانی در سطح داخلی و خارجی همراه شد و بسیاری کارشناسان و مسئولان غربی، این اقدام کشورمان را موجب بالاتر رفتن جایگاه و سطح توجه به قدرت موشکی سپاه و ایران دانسته و می‌دانند. 
به گزارش مشرق، بر این اساس، اندیشکده‌های فعال در حوزه نظامی و اتاق‌های فکر غربی که معمولا در مورد حملاتی مثل این موضوع، به سرعت تحلیل‌هایی را ارائه می‌کردند تا هفته‌ها، در این خصوص سکوت اختیار کرده و ترجیح دادند حرف و تحلیلی درباره قدرت عملیاتی یگانهای موشکی سپاه مطرح نکنند. در این میان یک اندیشکده فرانسوی مطلبی را درباره حملات موشکی ایران علیه تروریست‌ها منتشر کرده که حاوی نکات جالب و قابل تاملی است.
پایگاه مطالعات استراتژیک Fondation pour la recherche stratégique یک اندیشکده فرانسوی است که توسط«پی‌یر ژوکس» وزیر دفاع سابق فرانسه تشکیل شده و صرفا در امور صرفا نظامی و دفاعی، به تحقیقات و ارائه تحلیل‌های راهبردی می‌پردازد. این اندیشکده در یکی از آخرین تولیدات خود، تحلیلی را درباره حمله موشکی ایران به مقر تروریست‌ها منتشر و در عین حال، سؤالاتی را نیز مطرح کرده است که هم نکات مهم این تحلیل و حتی سؤالات مطرح شده، حاوی اعتراف به قدرت بازدارندگی و مهیب موشکی ایران است.
قدرت موشکی ایران واقعی است
این اندیشکده فرانسوی با اشاره به اینکه در روز ۱۸ ژوئن سال ۲۰۱۷ میلادی، سپاه پاسداران انقلاب اسلامی به وسیله موشک‌های زمین به زمین به مواضع تروریست‌ها در استان دیرالزور در شرق سوریه حمله کرد، افزوده است: این عملیات که لیله‌ًْالقدر نامگذاری شد با خوشحالی مقامات ایرانی رو‌به‌رو شد. آنها از این حمله استقبال کرده و آن را بخش کوچکی از توان نظامی خود معرفی کردند و گفتند که ممکن است این حملات علیه گروه‌های تروریستی ادامه پیدا کند.
تحلیل مذکور با تاکید بر اینکه تحلیلگران غربی پیش از این بخش عمده توجه خود را بر روی موشک‌های برد بلند ایران متمرکز کرده بودند اما ایران روی موشک‌های کوتاه برد تاکتیکی با سوخت جامد نیز فعالیت زیادی انجام داده است، خاطرنشان کرده است که به نظر می‌رسد سپاه پاسداران به یک سلاح با دقت بالا برای هدف قرار دادن عمق دشمن در حالت تاکتیکی دست پیدا کرده است و در عین حال، این توان موشکی کوتاه برد چالش بزرگی را برای سامانه دفاع موشکی همسایگان ایران نیز ایجاد خواهد کرد.
پایگاه مطالعات استراتژیک همچنین با بیان اینکه این حمله موشکی از قبل با طرف سوری هماهنگ شده بود، اضافه کرده است: یک پهپاد ایرانی بر فراز منطقه هدف در حال چرخش بود و تصاویری از لحظه برخورد را نیز ثبت کرد که این نوع حرکات نشان از یک برنامه‌ریزی حرفه‌ای در بین ایرانی‌ها دارد.
چرا از موشک ذوالفقار
 استفاده شد؟
این اندیشکده فرانسوی در بخش دیگری از تحلیل خود با بیان اینکه در حمله موشکی ایران سؤالات زیادی نهفته است، به تشریح ویژگی‌های موشک ذوالفقار پرداخته و افزوده است: یکی از سؤالات بزرگ درباره این موشک نسبت میزان وزن به برد این موشک است. مقامات ایرانی در زمان رونمایی بردی در حدود ۷۰۰ کیلومتر را برای این موشک اعلام کرده‌اند که نسبت به اعضای اولیه خانواده موشک فاتح ۱۱۰ رشدی در حدود ۱۳۰ درصدی را نشان می‌دهد.
Fondation pour la recherche stratégique با تاکید بر اینکه بین محل پرتاب تا نقطه برخورد فاصله‌ای در حدود ۶۵۰ کیلومتر وجود داشته، متذکر شده است: این افزایش شدید برد در صورتی که با کاهش میزان وزن سر جنگی بدست نیامده باشد نشانه استفاده از مواد سبک وزن پیشرفته در حجم بالا در ساخت موشک و همچنین ارتقاء سیستم پیشران است.
«ایران در حال حاضر از پیشرانه‌های کامپوزیتی در خانواده موشک‌های فاتح ۱۱۰ استفاده می‌کند که نسبت به مدل‌های اولیه پیشرفت فوق‌العاده‌ای محسوب می‌شود. به نظر می‌رسد که مهندسان ایرانی در بخش پیشران‌های سوخت جامد به پیشرفت‌های مهمی نائل شده‌اند. در صورتی که این پیشرفت‌ها صحت داشته باشد بایستی نگران سطح تکنولوژی و دانش ایران در این بخش بود.»
اندیشکده مشهور فرانسوی با اشاره به اینکه مشخص است که ایران به سامانه‌های ماهواره‌ای مثل جی پی اس دسترسی ندارد، درباره علت دقت موشک‌هایی چون ذوالفقار به گمانه‌زنی پرداخته و افزوده است:  یکی از روش‌های ایرانیان برای افزایش دقت موشک‌های خود، کار بر روی سر‌های جنگی جدا شونده با قابلیت هدایت تا لحظه آخر است که پیش از این بر روی موشک‌هایی مثل عماد نیز نصب شده بودند.
به اعتقاد تحلیلگران این اندیشکده، یک نکته مهم درباره خانواده موشکی فاتح ۱۱۰ و موشک ذوالفقار قابلیت پرواز نیمه بالستیک این موشک‌هاست. در این حالت این موشک‌ها از جو زمین خارج نمی‌شوند و در مرحله فاز نهایی نیز به نسبت سرعت پایین‌تری دارند و کنترل و هدایت آنها در این مرحله نیز آسان‌تر است.
ایران از حمله به دیرالزور
چه درس‌هایی گرفت؟
بخش تکراری اکثر تحلیل‌های غربی، به موضوع ایران هراسی تعلق دارد که این مطلب موسسه مذکور نیز خالی از این بخش نیست و در آن با اشاره به اینکه موشک‌های کوتاه برد و راکت‌های هدایت شونده ایرانی چالش بسیار بزرگتری نسبت به موشک‌های دوربرد محسوب می‌شوند، آمده است: کشورهای همسایه ایران که سرمایه‌گذاری سنگینی در بخش دفاع موشکی کردند و همچنین پایگاه‌های نظامی آمریکا در اطراف ایران، همگی در تیررس این خانواده از موشک‌ها و راکت‌های ایرانی قرار دارند. این راکت‌ها و موشک‌ها گزینه‌های بیشتری را در اختیار ایران برای مقابله با سامانه‌های دفاع موشکی قرار می‌دهد. از طرفی اگر به گروه‌های طرفدار ایران مثل حزب الله برسد می‌تواند چالشی برای اسراییل باشد.
اندیشکده مشهور فرانسوی با تاکید بر اینکه به نظر می‌رسد ایران اطمینان بیشتری به قوای موشکی خود برای استفاده از آن در حملات پیدا کرده است، افزوده است: برای فهمیدن اثر کامل حمله موشکی ایران لازم است بررسی دقیقی نسبت به خسارت وارد شده به وسیله این حمله انجام شود. البته برخی از مقامات نظامی اسراییل، حمله موشکی ایران را با دقت کم ارزیابی کرده‌اند اما تا زمانی که مدرک مشخصی از سمت عربستان، اسراییل یا آمریکا ارائه نشود نمی‌توان بر روی این صحبت‌ها مانور داد.
سؤالاتی درباره توان موشکی ایران
به اعتقاد تحلیلگران این اندیشکده سؤالات مهمی پس از این حمله موشکی در اذهان کارشناسان ایجاد شده است و با توجه به اینکه در جریان جنگ سوریه موشک‌های کروز روسی و موشک ذوالفقار ایرانی برای اولین بار مجال استفاده واقعی در رزم را بدست آوردند، مشخص شده است اگر موشک‌های سری فاتح و ذوالفقار در تعداد بالا شلیک شوند می‌توانند دست برتر را در بخش تاکتیکی و عملیاتی به ایرانی‌ها اعطا کنند.
موسسه مذکور با طرح این سؤال که کدام تکنولوژی پیشرفته در زمینه طراحی، پیشرانه و هدایت به توسعه موشک ذوالفقار منجر شد؟ ادامه داده است: آیا این تکنولوژی‌ها در سال‌های اخیر به ایران وارد شده یا خیر؟ اگر این تکنولوژی وارداتی نیست آیا مشخص است که سطح تحقیق و توسعه و همچنین توان علمی – صنعتی ایران در بخش موشکی تا به کجا پیشرفته است و اثر این پیشرفت در آینده منطقه خاورمیانه و برنامه‌ریزی نظامی کشورهای منطقه چه خواهد بود ؟
پایگاه مطالعات استراتژیک در جمع بندی تحلیل خود با اعلام اینکه نمی‌توان بدون پاسخ دقیق به این سؤالات درباره توان موشکی ایران ،به یک نتیجه‌گیری کلی رسید، صریحا تاکید کرده است: تصور کردن ایران به عنوان کشوری که نیازمند تکنولوژی خارجی برای موشک‌های خود است  یک اشتباه وحشتناک خواهد بود و در نهایت نیز باید درباره برنامه موشکی ایران این سؤال را مطرح کرد که قدم بعدی ایرانیان چه خواهد بود؟
۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۲۹ تیر ۹۶ ، ۱۰:۱۳
علیرضا آیت اللهی
 تاریخ خبر: 28/04/1396 | ساعت: 20:7|فیسبوک

مکرون فرمانده جدید نیروهای مسلح فرانسه را منصوب کرد

تهران – ایرنا – امانوئل مکرون رئیس جمهوری فرانسه امروز (چهارشنبه) پس از کناره گیری « پییر دو ویلیه» از سمت فرماندهی نیروهای مسلح این کشور، ژنرال «فرانسوا لکوانتر» را به عنوان جانشین وی منصوب کرد.

به گزارش خبرگزاری رویترز، لکوانتر از کهنه سربازان نیروی دریایی فرانسه است. که در سال 1994 در روآندا خدمت کرده و در سال 1995 نیز در قالب نیروهای سازمان ملل متحد در بوسنی حضور داشته است. وی در سال 2013 فرماندهی گروهی از نظامیان اروپایی را که برای ماموریت آموزشی به مالی رفته بودند، برعهده داشت.
« پییر دو ویلیه» به دلیل اختلاف با مکرون بر سر کاهش بودجه دفاعی، از فرماندهی نیروهای مسلح استعفا کرد که آزمونی برای رئیس جمهوری جدید فرانسه به شمار می آید.
ویلیه 60 ساله در بیانیه ای اعلام کرد که سعی کرده در چارچوب محدودیت های مالی که بر نیروهای مسلح تحمیل شده بود، این نیروها را حتی برای شرابط دشوارتر آماده نگه دارد، اما این امر دیگر امکان پذیر نبود.
وی افزود: در شرایط فعلی دیگر در توانم نمی بینم که تضمین دهم نیروی دفاعی قوی وجود دارد که امروز یا فردا از فرانسه و مردم فرانسه دفاع کند و اهداف کشورمان را پیگیری کند.
مکرون رئیس جمهوری 39 ساله فرانسه، بلافاصله ژنرال لکوانتر 55 ساله را جانشین دوویلیه کرد. 
این اتفاق افزون بر اینکه آزمون مهمی برای مکرون به شمار می آید، فشار بر نیروهای مسلح فرانسه را که در آفریقا و خاورمیانه درگیر هستند، افزایش می دهد. 
کناره گیری فرمانده نیروهای مسلح فرانسه پس از یک هفته اختلافات علنی با مکرون صورت گرفت. دو ویلیه در یک جلسه غیرعلنی پارلمان، به شدت به کاهش 850 میلیون یورویی بودجه دفاعی فرانسه اعتراض کرد. کاهش بودجه دفاعی بخشی از برنامه های مکرون برای کاستن از هزینه های دولتی است.
مکرون در پاسخ به اظهارات دو ویلیه در آن جلسه استماع گفته بود: من (برای کاهش هزینه ها) تعهد داده ام. من رئیس تو هستم.
یک منبع نزدیک به مکرون در دفاع از مواضع وی گفت: این پس اندازها، ظرفیت عملیاتی فرانسه را به مخاطره نمی اندازد. امنیت فرانسه تضمین شده است. 
همچنین سخنگوی دولت فرانسه برای آنکه کاهش 850 میلیون یورویی بودجه دفاعی را کم اهمیت جلوه دهد، تاکید کرد که بودجه دفاعی سال آینده یک و نیم میلیارد یورو افزایش یافته و به بیش از 34 میلیارد یورو رسیده است. 
مکرون تاکید کرده که تا سال 2025، دو درصد از تولید ناخالص داخلی فرانسه به بودجه دفاعی این کشور اختصاص خواهد یافت. در حال حاضر، تنها 1.6 درصد از تولید ناخالص داخلی این کشور به مسائل دفاعی اختصاص دارد. 
اروپام**9423**1486**انتشار: محسن شریفی**

انتهای پیام /* 
۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۲۹ تیر ۹۶ ، ۰۸:۲۵
علیرضا آیت اللهی
پنجشنبه, ۲۹ تیر ۱۳۹۶، ۰۶:۴۸ ق.ظ

مکرون و جدایی غرب غرب از شرق غرب

 چهارشنبه 28 تیر 1396 - 23:58:00  

مکرون و جدایی غرب غرب از شرق غرب

اقتصاد > جهان - به همان میزان که انتخاب مکرون در فرانسه با استقبال گرم کشورهای غرب اروپا مواجه شده، در کشورهای مرکزی و شرقی اروپا این انتخاب با شک و شبهه همراه است.

به گزارش خبرگزاری خبرآنلاین از اتاق تهران، انتخاب امانوئل مکرون به عنوان رئیس‌جمهور فرانسه با گرمی کمی بیشتر از انتخاب سیلویه گولارد، یک سیاست‌مدار لیبرال فرانسوی در پارلمان اروپا و متحد رئیس 39 ساله جدید دولت، مواجه شد. گولارد با شوق می‌گوید: «سرانجام، سرانجام اروپا و فرانسه با هم آشتی کردند. چه نمادی! یک رئیس‌جمهور جوان، متمرکز روی آینده، وارد موزه پادشاهان فرانسه می‌شود برای اینکه سرود اروپا را بخواند.»

واکنش رسمی لهستان به این انتخاب نیم‌بند بود؛ رئیس‌جمهور این کشور، آندرزج دودا، گفته است که امیدوار است دیالوگ بین فرانسه و لهستان بر اساس اصول مشترک و احترام به برابری دو کشور و افراد آزاد آن برقرار شود. یک هفته پیش از آن، دودا در تلویزیون دولتی گفته بود که اگر مکرون رئیس‌جمهور شود، خیلی سخت می‌تواند اعتماد لهستان را به کشور فرانسه بازگرداند.

به همان میزان که انتخاب مکرون در فرانسه با استقبال گرم کشورهای غرب اروپا مواجه شده، در کشورهای مرکزی و شرقی اروپا این انتخاب با شک و شبهه همراه است و همین تضاد بین دیدگاه‌ها نشان از وسیع‌تر شدن شکاف بین شرق و غرب اروپا در آینده دارد؛ شکافی بین دولت‌های قدیمی‌تر در  غرب اروپا و دولت‌های جدیدتر در شرق این قاره.

نخی نیست که کشورهای اروپایی را به یکدیگر بدوزد و تضاد منافع، ارزش‌ها و دیدگاه‌های ملی هنوز مانع مشاهده یک «اروپای کامل و آزاد» می‌شود که جرج بوش پدر، رئیس‌جمهور اسبق امریکا، در سال 1989 در حالی که به نظر می‌رسید جنگ سرد به انتهای خود می‌رسد این قاره را آن‌طور توصیف کرد. شکاف بین شرق و غرب اروپا بخشی از دو روند نوظهور است که سیاستمداران اروپایی خواهان اروپای کامل و آزاد را به ناامیدی وامی‌دارد.

اولین روند نوظهوری که سیاستمداران کهنه‌کار اروپایی موافق یکپارچگی اروپا را نگران کرده، به قدرت رسیدن نخست‌وزیر فعلی مجارستان، ویکتور اوربان، از سال 2010 است که عملا اعلام کرد این کشور اولین دموکراسی غیرلیبرال در اروپا خواهد بود. او یک ملی‌گرای به شدت محافظه‌کار است که به مقابله با سیاست‌های بروکسل برخاسته و تلاش می‌کند دادگاه‌ها، رسانه‌ها، دانشگاه‌ها و جامعه مدنی مجارستان را سرکوب کند.

دومین روند نوظهوری که یکپارچگی اروپا را کمرنگ می‌کند، کشورهای منطقه بالکان، یعنی آلبانی، مقدونیه، صربستان و دیگران هستند که مشتاق عضویت در اتحادیه اروپا هستند. آنها هنوز راه درازی برای عضویت در پیش دارند چراکه درگیر موانع زیادی هستند مثل درگیری‌های قومی، بی‌ثباتی سیاسی، نظارت دولتی ضعیف، شکنندگی اقتصادی، فساد و جرایم سازمان‌یافته. حتی تعداد کمی از کارشناسان می‌گویند که یک جنگ خونین مثل آنچه در دهه 1990 در یوگسلاوی سابق رخ داد، به زودی در این منطقه اتفاق خواهد افتاد. با این حال، دیمیتار بچف، یک کارشناس دانشگاه کارولینای جنوبی، می‌گوید که مشکلی مثل سرخوردگی غرب از منطقه ممکن است با رکود در این ناحیه جمع شود و این کشورها شاهد عقب‌گرد دموکراتیک باشند. برخی از اتفاقات، ممکن است که کشورهای منطقه بالکان را به شدت از اروپا دور کند و آنها را به دامن روسیه بیندازد و به این ترتیب، تب پروژه‌های ملی‌گرایانه و مرزکشی دوباره بالا بگیرد.

ابرهای تیره بر فراز کشورهای منطقه بالکان و تفاوت‌های غرب و شرق اروپا پدیده‌هایی به‌هم‌مرتبط هستند. هریک از این اتفاقات منعکس‌کننده ناامیدی نخبگان سیاسی اروپای غربی از روند یکپارچگی اروپا طی ده سال اخیر است. بسیاری از غربی‌ها مشکلات اقتصادی این قاره را متوجه کشورهای شرقی و جنوبی می‌دانند و تلاش می‌کنند که بر این کشورها فشار وارد آورند.

بنابراین با اینکه مکرون در دوران تبلیغات انتخابات فرانسه به نفع اتحادیه اروپا صحبت می‌کرد اما در عمل، تنش‌های درونی در داخل این اتحادیه تا سطح کارزار انتخاباتی او نیز بالا آمد. دولت ملی‌گرای محافظه‌کار لهستان وقتی که مکرون از استانداردهای دموکراسی اتحادیه اروپا و حاکمیت قانون در آن انتقاد می‌کرد عصبانی شد. او حتی رئیس‌جمهور لهستان را با ولادیمیر پوتین که رئیس‌جمهور اقتدارگرای روسیه است مقایسه کرد و دولت این کشور را ناراحت کرد.

از سوی دیگر، کشور کوچکی در همسایگی روسیه به نام استونی وجود دارد که روی نیاز به اروپا و اتحاد با ناتو پافشاری می‌کند تا بتواند در این میانه، استقلال خود را حفظ کند که سیاستی مغایر با لهستان و مجارستان است. از سوی دیگر، کشور پرقدرتی مثل آلمان تلاش می‌کند که دولت‌های راست‌گرایی مثل لهستان را تحمل کند و با آنها با مدارا رفتار کند. شاید یکی از دلایل این مدارا، بلاهایی است که آلمان طی جنگ جهانی دوم بر سر لهستان آورده و آنها را به شدت نسبت به این کشور بدبین کرده است.

در هر حال، پیروزی مکرون در فرانسه را نمی‌توان خیلی نشان خوبی برای اتحاد و یکپارچگی در این قاره در نظر گرفت؛ مکرون غرب اروپا را با هم متحد کرد اما هم‌زمان باعث شکاف بین غرب و شرق این قاره نیز شده است. این شکاف در آینده وسیع‌تر نیز خواهد شد.

 

39224

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۲۹ تیر ۹۶ ، ۰۶:۴۸
علیرضا آیت اللهی
| تاریخ خبر: 26/04/1396 | ساعت: 18:36|

سیاست خاورمیانه ای فرانسه به سوی تثبیت یا تغییر متوازن؟

تهران- ایرنا- روی کار آمدن «امانوئل مکرون» رییس جمهوری جوان و کمترشناخته شده در فرانسه برای برخی نماد تغییر سیاست های پاریس در مسائل داخلی و روابط خارجی است؛ سیاست هایی که در حوزه خاورمیانه طی سال های اخیر با انتقاداتی جدی همراه بوده و نامزدهای انتخابات اخیر ریاست جمهوری فرانسه از جمله مکرون با شعار دگرگونی آن به میدان آمدند.

به گزارش گروه پژوهش و تحلیل خبری ایرنا، سفر اخیر وزیر امور خارجه فرانسه به خاورمیانه که پس از سفر مقامات آمریکایی، انگلیسی و آلمانی برای رایزنی با طرف های بحرانِ حاشیه جنوبی خلیج فارس صورت گرفت نشان داد پاریس نیز این تحولات را از نظر دور نداشته و از طریق میانجیگری به دنبال حضوری فعالتر در منطقه است.
«ژان ایو لودریان» وزیر امور خارجه فرانسه که از ابتدای هفته جاری (بیست و چهارم تیرماه) رایزنی های خود را با همتایان قطری و سعودی آغاز کرد، در ادامه سفر منطقه ای خود راهی کویت و امارات شد تا در این دو کشور عربی نیز راه های پایان بخشی به تنش های فزاینده بین دوحه و ائتلاف عربی به رهبری ریاض را مورد بحث و بررسی قرار دهد.
لودریان در این دیدارها ضمن تاکید بر ضرورت مبارزه موثر با تروریسم، از اقدامات میانجیگرانه به ویژه مساعی کویت در این زمینه حمایت کرد و گفت تداوم تنش های موجود می تواند پیامدهای نامطلوبی را در همکاری های منطقه ای به ویژه در روند مبارزه با گروه های مسلح افراطی برجای گذارد.
همزمان با سفر وزیر امور خارجه فرانسه، رییس جمهوری این کشور نیز دیروز میزبان نخست وزیر رژیم صهیونیستی در پاریس بود؛ دیداری که در آن مکرون ضمن اعلان حمایت از تامین امنیت صهیونیست ها و درک نگرانی های تل آویو از تهدیدات حزب الله لبنان تصریح کرد پاریس پایبندی به توافق هسته ای ایران و 1+5 را همراه با نظارت جدی بر اجرای آن به پیش خواهد برد. مکرون همچنین گفت کشورش از آغاز دوباره مذاکرات سازش در سرزمین اشغالی که از سه سال پیش معلق مانده و راهکار ایجاد دو دولت حمایت می کند.
دور تازه تکاپوی فرانسه در امور خاورمیانه از دید برخی ناظران می تواند آغازگر دومین موج دیپلماسی پاریسی برای ایفای نقشی جدی تر در خاورمیانه طی سال های اخیر باشد. نخستین موج این تلاش ها همزمان با اعلان واشنگتن برای کاهش حضور در خاورمیانه و به موازات راهبرد ثقل آسیایی دولت دموکرات «باراک اوباما» به راه افتاد و از این رهگذر فرانسه کوشید جایگاه سنتی خود را در غرب آسیا احیا کند.
مبانی شکل گیری این نقش سنتی را می توان در تقسیم بندی خاورمیانه عربی و قیمومت مشترک لندن و پاریس بر سرزمین های منتزع شده از خاک امپراتوری عثمانی جست. به این ترتیب، بر اساس قرارداد «سایکس- پیکو» (به ترتیب نام وزیران امور خارجه انگلیس و فرانسه) که در سال 1916 میلادی با جلب حمایت روسیه منعقد و زمینه ساز تجزیه عثمانی شد، لندن و پاریس توانستند جای پای محکمی را در خاورمیانه عربی به خود اختصاص دهند.
با افول قدرت کشورهای اروپایی و تغییر مرکزیت قدرت بین المللی از اروپا به مسکو و واشنگتن، نقش لندن و پاریس در امور خاورمیانه هرچند کمرنگتر شد اما از بین نرفت. به همین خاطر کشوری چون فرانسه طی دهه ها یکی از بازیگران اصلی صحنه تحولات کشورهایی چون سوریه و لبنان یعنی ممالک تحت قیمومت پاریس در سال های پس از جنگ جهانی اول بوده است.
همچنان که اشاره شد فرانسه پس از کاهش تمرکز دولت اوباما بر خاورمیانه کوشید برای بازیابی جایگاه خود در منطقه گامی موثر بردارد اما روی کار آمدن «دونالد ترامپ» در آمریکا موجب شد واشنگتن بار دیگر به سیاست سنتی مداخله در منطقه برای کسب بیشینه منافع اقتصادی و تجاری بازگردد. به همین علت نه تنها فرانسه بلکه دیگر کشورهای اروپایی به خصوص انگلیس و آلمان به علت عقب نماندن از رقیب اصلی خود در خاورمیانه دور تازه ای از تلاش های دیپلماتیک را آغاز کرده اند.
نکته دیگری که بر انگیزه فرانسوی ها برای توجه بیشتر به خاورمیانه اثرگذار است، بحث های جدی است که در رقابت های انتخاباتی اخیر این کشور درباره مسائل خاورمیانه مطرح شد. در رقابت های سیاسیِ پیش از انتخابات اردیبهشت ماه امسال، اغلب نامزدها سیاست های خاورمیانه ای دولت سوسیالیست «فرانسوا اولاند» را به دلایلی چون تسری چالش های امنیتی خاورمیانه به خاک فرانسه و وقوع حوادث متعدد تروریستی در این کشور، ناکامی مبارزه با تروریسم در خاورمیانه، سکوت در بحران یمن، انفعال در بحران سوریه و ... مورد انتقاد جدی قرار دادند. دیگر موضوعات مورد بحث در این رقابت ها پذیرش ترکیه در اتحادیه اروپا و فروش سلاح و تجهیزات فرانسوی به کشورهای عربی حاشیه خلیج فارس بود که اهمیت سیاست های خاورمیانه ای را در مباحث سیاسی فرانسه آشکار ساخت. 
با وجود انتخاب شعار تغییر از سوی مکرون، تحول در سیاست های خاورمیانه ای پاریس و رویکردهای این کشور در زمینه مساله فلسطین به دلیل منافع سرشار فروش تسلیحات و فعالیت لابی های صهیونیستی با دشواری های بسیاری روبرو است. به عنوان نمونه در سفر یک سال پیش «محمد بن سلمان» ولیعهد کنونی عربستان به پاریس قراردادی 12 میلیارد دلاری در زمینه مبادلات تجاری، ساخت نیروگاه های هسته ای و فروش تجهیزات نظامی بین دو کشور به امضا رسید.
بنا به اعلام رسانه سعودی العربیه در جریان سفر لودریان به ریاض، فرانسه تنها در طول دو سال گذشته قراردادهایی با کشورهای عربی به امضا رسانده که عبارتند از قرارداد 3 میلیارد دلاری با ریاض برای تامین تسلیحات نظامی ارتش لبنان، قرارداد 7 میلیارد دلاری فروش جنگنده‌های رافائل به قطر و قرارداد 5 میلیارد دلاری فروش همان جنگنده‌ها به مصر که با حمایت‌های سیاسی و احتمالا مالی از سوی امارات متحده عربی تسهیل شده است. به همین دلیل این رسانه مدعی شده پاریس با داشتن چنین قراردادهایی نمی تواند شاهد تنش میان کشورهای این منطقه باشد.
با توجه به آنچه گفته شد پیگیری هدف تغییر در عرصه دشواری چون خاورمیانه برای دولت جدید این کشور چالش هایی جدی را به دنبال خواهد داشت و شاید بهترین گزینه برای پاریس ایجاد تعادل در ارتباط با بازیگران خاورمیانه ای باشد؛ گزینه ای که می تواند قراردادهای اخیر شرکت نفتی توتال با کشورهایی چون ایران و قطر را الگوی عمل قرار دهد.

پژوهشم** 9275**9279**خبرنگار: اعظم حمیدپور** انتشاردهنده:سیدمحمد موسی کاظمی
ایرنا پژوهش، کانالی برای انعکاس تازه ترین تحلیل ها، گزارش ها و مطالب پژوهشی ایران وجهان، با ما https://t.me/Irnaresearch همراه شوید.

انتهای پیام /* 
۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۲۹ تیر ۹۶ ، ۰۰:۲۷
علیرضا آیت اللهی


روز سه شنبه، پنج روز پس از حمله شهر نیس در روز ملی فرانسه، اجساد هر ۸۴ نفر قربانی این حادثه شناسایی شد.

سی نفر از اجساد شناسایی شده در میان کشته شدگان این حمله که در روز ملی فرانسه اتفاق افتاد، مسلمان بوده اند.

تمر مجری که همسر و فرزند خود را در این حادثه از دست داده است گفت: «من فقط همسرم را پیدا کردم. روی زمین بود و حرکت نمی کرد. به خواب رفته بود. تمام شب تا دو صبح با او ماندم. مثل شما من هم از این بیمارستان به دیگری رفتم. همه جا… همه جا رفتم. حتی با پاریس و مارسی تماس گرفتم. ولی پسرم آنجا نبود. یک خانم که در محل بود گفت که یک آتشنشان او را برده است. می گفتم به من رحم کنید و بگویید که پسرم زنده است یا نه. در نهایت خوشحال شدم که فهمیدم پسرم کجاست. نزد خداوند.»

عبداالقادر صدونی، امام مسجد شهر نیس می گوید: «یک پسر چهار ساله مرده است. این اولین بار است که او به مسجد آمده و آن هم در تابوت. پس لطفا بس کنید. اجازه دهید که که نفرت پراکنی و صحبت از نژاد را تمام کنیم. همه عزادار و ناراحتند.»

چند روز پیش از این حمله، فرانسوا اولاند رئیس جمهور فرانسه از تعلیق وضعیت اضطراری در آینده نزدیک خبر داده بود. اما با وجود ادامه تهدیدات در این کشور، سه شنبه ۱۹ ژوئیه، پیش نویس طرح دولت فرانسه برای تمدید وضعیت فوق العاده در سراسر فرانسه تا ابتدای سال ۲۰۱۷، در شورای وزیران بررسی و برای رای گیری به پارلمان رفت.

مقامات فرانسه اعلام کرده اند که فرد دیگری را در شهر پاریس بازداشت کرده اند که در حال برنامه ریزی حمله مشابهی بوده است. در جستجوی محل زندگی او تعدادی اسلحه، پاسپورت غیرقانونی و گواهینامه راندن ماشینهای سنگین، کشف شده است.

محمد حوایج بوهلال، مهاجم شهر نیس هنگام جشن آتشبازی روز ملی فرانسه با کامیون به دل جمعیت رفت و دست کم ۸۴ نفر را کشت و ۵۰ نفر را زخمی کرد که حال بسیاری از آنان وخیم گزارش شده است.

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۲۸ تیر ۹۶ ، ۲۲:۴۵
علیرضا آیت اللهی
چهارشنبه, ۲۸ تیر ۱۳۹۶، ۰۶:۳۳ ب.ظ

حمایت 214 نماینده مجلس از عملکرد وزیر نفت

| تاریخ خبر: 28/04/1396 | ساعت: 12:6|

حمایت 214 نماینده مجلس از عملکرد وزیر نفت

تهران-ایرنا- 214 نماینده مجلس شورای اسلامی در نامه ای به رییس جمهوری با تقدیر ازعملکرد وزیر نفت اعلام کردند: بسیار خرسندیم که در پایان چهار سال فعالیت بی نظیر مهندس بیژن زنگنه و همکارانشان، وزارت نفت دستاوردهایی همچون بازگشت ایران به جایگاه قبل از تحریم در اوپک، افزایش سهم تولید همزمان با کاهش تولید و طراحی جدید قراردادهای نفتی که تامین کننده منافع ملی و نیازهای توسعه و گواه توفیق در برجام نفتی است را به همراه داشته است.

به گزارش خبرنگار پارلمانی ایرنا، اکبر رنجبرزاده عضو هیات رییسه مجلس شورای اسلامی در جلسه علنی روز چهارشنبه مجلس این نامه را قرائت کرد.
در این نامه خطاب به رییس جمهوری آمده است: اکنون پس از چهار سال تلاش مجدانه مهندس زنگنه در وزارت نفت و در آستانه تشکیل دولت دوازدهم شاهد به بارنشستن دستاوردهای وزارت نفت در سال های گذشته هستیم.
در ادامه این نامه تاکید شده است: «این دستاوردها به خوبی نشان داد که جنابعالی چرا در روز معرفی وزرا و اخذ رای اعتماد از مجلس قبلی فرمودید در وزارت نفت نیاز به یک مرد کهنه کار و با تجربه داریم، دو نفر برای این وزارتخانه برگزیدیم خود آن ها گفتند در شرایط فعلی بهترین گزینه مهندس زنگنه است، با گروه خودمان نیز که بررسی کردیم به این نتیجه رسیدیم که هیچ گزینه ای بهتر از وی نداریم، شما فقط پارس جنوبی را در دوره آقای زنگنه با دوره بعد از وی مقایسه کنید و نیاز به هیچ دلیل دیگری نیست».
نمایندگان مجلس در ادامه این نامه ضمن سپاس از رییس جمهوری اعلام کردند: بسیار خرسندیم که در پایان چهار سال فعالیت بی نظیر مهندس زنگنه و همکارانشان،وزارت نفت دستاوردهایی همچون بازگشت ایران به جایگاه قبل از تحریم در اوپک، افزایش سهم تولید ایران همزمان با کاهش تولید و طراحی جدید قراردادهای نفتی که تامین کننده منافع ملی و نیازهای توسعه و گواه توفیق در برجام نفتی است را به همراه داشته است.
214 نماینده مجس در ادامه این نامه با تقدیر و تشکر از وزیر نفت اظهارامیدواری کردند در سال های پیش رو با حمایت مجلس دهم و تکیه بر تجارب و توانمندی آقای زنگنه شاهد توسعه صنعت نفت و اقتصاد ملی کشور باشیم.
سیام*9254**1336 خبرنگار: سجاد خسروانیان**انتشار: مهرنوش خانزائی

انتهای پیام /* 
۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۲۸ تیر ۹۶ ، ۱۸:۳۳
علیرضا آیت اللهی