فرانسه . ایران . مسلمانان : فام

روابط میان فرانسه و مسلمانانِ جهان ؛ و فرانسه با ایران و ایرانیان

فرانسه . ایران . مسلمانان : فام

روابط میان فرانسه و مسلمانانِ جهان ؛ و فرانسه با ایران و ایرانیان

این سایت بیشتر به روابط اقتصادی و سیاسی ایران و فرانسه درسالهای 1394 ، 1395 ، 1396 و 1397هجری خورشیدی اختصاص یافته است . مسلما" مسؤولان گرامی ، مدیران آگاه ، و دانش پژوهان ارجمند توقع ندارند که ما تمام استعداد اطلاعاتی ، و تحلیل و تفسیر های خود را طی این نمایه گونه کروولوژیک بیاوریم ؛ گرچه اخباری مشروح تر و به تفصیل با مکمل هائی تحلیلی و تفسیری در سوابق دویست ساله ، و امور و مسائل موجود ، نزد ما محفوظ می باشند ؛ و در صورت ضرورت ، و نه به صورتی سوداگرانه و فروش اطلاعات خام ، به متقاضیان شایسته ی امر ارائه خواهند گردید .
Alireza Ayatollahiعلیرضا آیت اللهی با قریب به هشت سال تحصیلات عمرانی - اقتصادی - اجتماعی - فرهنگی در دوره های کارشناسی - کارشناسی ارشد - و دکتری در فرانسه ؛ پژوهشگر و استاد سابق دانشگاهها ، استاد سابق پژوهشهای بازرگانی ، و دبیرسابق پژوهشی در سازمان مدیریت ، با قریب به پنجاه سال مطالعه در باره فرانسه - ایران ؛ و روابط بین این دو کشور ؛ هم اکنون هفتاد و سه ساله ، و بازنشسته است .
پیوندها
شنبه, ۴ مهر ۱۳۹۴، ۰۲:۳۲ ب.ظ

فرانسه در اقتصاد ایران قبل از انقلاب (2)

 فرانسه در اقتصاد ایران قبل از انقلاب (2)

در تجارت و اقتصاد ایران سالهای قبل از انقلاب ،فرانسه در مقایسه با سایر کشورهای بزرگ صنعتی جهان، از جایگاه بالایی برخوردار نبود. در میان کشورهای صادرکننده به ایران، فرانسه در جایگاه ششم و پس از آلمان فدرال (که ایران در سال 1977، [//1356] 17/8% واردات خود را از این کشور انجام داد). ژاپن (17%). آمریکا (15/4%) و حتی انگلستان (7/1%) و ایتالیا (5/8%) قرار دارد. و اما در مورد سرمایه‌؛ذاری می‌توان گفت در دوره سالهای 76 - 1973 [//1355] - [//1352] در ایران، سهم کشور فرانسه در سرمایه‌گذاری خارجی تنها 5% بوده است (ژاپن: 47%؛ آمریکا: 20%؛ آلمان فدرال: 15%). «قراردادهای عظیمی» که سران کشور فرانسه در دیدارهای رسمی خود با سران ایران منعقد می‌ساختند، و بیشتر اهداف تبلیغاتی در آنها مدنظر قرار داده می‌شد. در واقع چندان هم عظیم نبودند و سهم سرمایه‌داری فرانسوی از سفره گسترده ایران، هر سال کمتر می‌شود. در واقع، به تبع آن، فرانسویان حجم خرید نفت از ایران را کاهش داده بودند تا حدی که فرانسه در مبادلات تجاری خود با ایران دچار کسری توازن مالی شد (1/1 میلیارد دلار واردات در مقابل 681 میلیون دلار صادرات).

( ادامه دارد ) 


۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۰۴ مهر ۹۴ ، ۱۴:۳۲
علیرضا آیت اللهی
شنبه, ۴ مهر ۱۳۹۴، ۰۲:۰۲ ب.ظ

فرانسه در اقتصاد ایران قبل از انقلاب (1)

فرانسه در اقتصاد ایران قبل از انقلاب (1)

ضمیمه 4: منافع فرانسه در ایران 

نام کتاب:ایران حلقه پوسیده‌ای از یک زنجیر

روزشمار: 1352/00/00

 صفحه:351

ضمیمه 4 منافع فرانسه در ایران فرانسه قراردادهای اقتصادی مهمی با ایران منعقد کرده است. طبق آمارهای کشور ایران، از 16 میلیارد دلار (80 میلیارد فرانک) تولیدات خارجی خریداری شده توسط ایران در سال 1977، [//1356] سهم فرانسه 5/6% یا 900 میلیون دلار (4/5 میلیارد فرانک) بوده است.[[1]] این اقلام بیشتر به «لوازم یدکی» یا بعبارتی ماشین‌آلات و دستگاه‌های صنعتی اختصاص داشته است. بعد از آن، بیشترین سهم را فولاد و اتومبیل داشته‌اند. ایران مهم‌ترین «بازار» تولیدات کشور فرانسه در خاورمیانه (1/4 حجم خرید از کشور فرانسه در منطقه) محسوب شده و 4 الی 5% از کل صادرات کشور فرانسه به کشورهای در حال توسعه، توسط ایران خریداری می‌شود. بعلاوه سرمایه‌گذاری فرانسویان در ایران (خرید شرکت‌های محلی، مشارکت در ساخت کارخانجات، دفاتر فروش و غیره) از سال 1973 [//1353] الی 1976 [//1355][[2]] به مرز 13 میلیون دلار (65 میلیون فرانک) رسیده است. بیش از صد شرکت و مؤسسه فرانسوی دفتر یا نمایندگی دائمی در ایران دارند که در میان آنها می‌توان به بانک‌های مهم و صاحب نام (کردیت لیونز، سوسیته ژنرال، ب. ن. پ، کردیت کومرسیال دو فرانس، سه. ای. سه. پاریبا. روت شیلد، بانک تجارت خارجی فرانسه) و کارخانجات بزرگ صنعتی کشور فرانسه: پژو - سیتروئن و رنو (اتومبیل)، پشینی و رون - پولن (شیمی)، سه. ژ. ای - آستوم (مراکز الکترونیکی)، تامسون، سه. اس. اف (تلویزیون، الکترونیک)، والوره (فولاد)، کروسو - لوآر (مراکز هسته‌ای، فولادهای ویژه)، لاروس (انتشارات)، میشلین (تایر اتومبیل)، پریر (آبهای معدنی)… همچنین دهها شرکت مهندسی و دفتر مطالعاتی اشاره کرد .

( ادامه دارد ) 


۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۰۴ مهر ۹۴ ، ۱۴:۰۲
علیرضا آیت اللهی


سفیران ایران در فرانسه از سال 1352 تا سال 1358:


نام کتاب:سیاست خارجى ایران در دوران پهلوى1357 ـ 1300

روزشمار: 1357/00/00

 صفحه:546

-1 دکتر امیر شیلاتى فرد، سفیر از (آبان 1352 [1352/08/] تا اسفند 1356 [1356/12/] -2 دکتر بهرام بهرامى ، سفیر از (اسفند 1356 [1356/12/] تا دى 1357 [1357/10/] -3 دکتر محمد امین کاردان ، کاردار موقت از (دى 1357 [1357/10/] تا اردیبهشت [1358/02/] 


۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۰۴ مهر ۹۴ ، ۱۳:۰۳
علیرضا آیت اللهی
دوشنبه, ۳۰ شهریور ۱۳۹۴، ۰۲:۲۳ ب.ظ

همکاری های هسته‌ای ایران و فرانسه

همکاری های هسته‌ای ایران و فرانسه

اولین همکاری هسته‌ای ایران و فرانسه به سال 1969 برمی گردد. وزیر اقتصاد ایران و مدیرکل کمیسیاریای انرژی اتمی فرانسه در تاریخ 11 مارس 1969 پروتکل تحقیقات رادیواکتیو را در تهران امضاء کردند. وزیر اقتصاد ایران،‌ آمادگی ایران را برای توسعۀ تحقیقات درخصوص مواد رادیواکتیو اعلام کرد. رابرت هیرش، مدیرکل کمیساریا نیز اعلام کرد که این کمیساریا امکان شناخت فنی و تجربیات لازم جهت انجام چنین تحقیقاتی را در اختیار دارد و درصورت موافقت با توجه به شرایط این پروتکل، به دولت ایران در بهره‌برداری از ذخائر مکشوفه کمک خواهد کرد. طبق این پروتکل، مقرر شد کمیساریای انرژی اتمی فرانسه یک زمین شناس باتجربه را یک ماه بعد از اجرای قطعی پروتکل به ایران اعزام کند تا با همکاری مقامات ایرانی، مقدمات اعزام یک اکیپ اکتشافی متخصص در امر پژوهش ذخائر مواد رادیواکتیو را به ایران فراهم کند. در فاز اولیه که تقریباً یک سال طول خواهد کشید، گروه اکتشافی مذکور تمامی تلاش‌های خود را با همکاری گروه کارشناسان ایرانی وزارت اقتصاد به کار خواهد گرفت تا در کوتاه ترین مدت مناطقی از خاک ایران را که از نقطه نظر زمین شناسی برای کاوش ذخائر موارد رادیواکتیو بسیار مناسب می باشد، مشخص کند. چنان چه در فاز اولیۀ عملیات مناطقی از لحاظ ذخائر مواد رادیواکتیو مناسب دیده شود، وزارت اقتصاد آمادگی خود را برای اجرای فاز دوم جهت تسهیل کارهای اکتشافی اکیپ اعلام می کند تا این که در مناطق مورد نظر با موافقت کارشناسان ایرانی و دفتر معادن وزارت اقتصاد، تحقیقات دقیقی از لحاظ وجود ذخائر مواد رادیواکتیو صورت گیرد. اجرای فاز دوم عملیات نیز به مدت سه سال و طبق یک برنامۀ کاری پایه مورد توافق مشترک صورت خواهد گرفت. در پایان مدت مذکور و به شرط این که تمامی کارهای تعیین شده تحقق پیدا کند، کمیساریای انرژی اتمی این اختیار را خواهد داشت تا به کارهای اکتشافی خود برای یک دورۀ سه سالۀ دیگر ادامه دهد. تمامی هزینه های فاز دوم همانند فاز اول، برعهدۀ کمیساریای انرژی اتمی خواهد بود. کمیساریای انرژی اتمی همچنین متعهد شده است که در حد امکانات، آموزش پرسنل ایرانی پوشش دهندۀ کارهای اجرایی مورد نظر در پروتکل را چه در زمینۀ محلی از طریق کارآموزی و چه سفرهای مطالعاتی به فرانسه تسهیل کند.[15]

در نخستین اجلاس کمیسیون مشترک ایران و فرانسه در سطح وزراء برای همکاری اقتصادی که در تاریخ 8 فوریۀ 1974 در پاریس برگزار شد نیز پروتکلی فیمابین هوشنگ انصاری، وزیر اقتصاد ایران و والری ژیسکاردستن، وزیر اقتصاد و دارائی فرانسه منعقد گردید. در این پروتکل، حوزه های مختلف همکاری طرفین مشخص شده بود. یکی از این حوزه ها، انرژی اتمی بود. در این خصوص در پروتکل آمده است: “نظر به علاقۀ خاص طرفین به ایجاد بنیانی جدید به منظور گسترش همکاری صنعتی درازمدت بین دوکشور، طرف ایرانی آمادگی اصولی خود را برای سفارش ساخت چند نیروگاه اتمی به فرانسه به ظرفیت تولید کل تا سقف 5 هزار مگاوات که شرایط آن را مؤسسات دارای صلاحیت دو کشور مشترکاً تعیین خواهند کرد، ابراز داشت. طرف فرانسوی از این موضوع استقبال کرد و موافقت نمود در این رابطه پیشنهادی شامل تدارکات جامع و گسترده برای آموزش پرسنل مربوطه ایرانی تسلیم دارد”.[16]

در تاریخ 6 تیر ماه 1353 برابر با 27 ژوئن 1974 نیز موافقت‌نامه همکاری علمی، فنی و صنعتی برای استفاده صلح‌جویانه از نیروی اتمی بین دولت ایران و دولت جمهوری فرانسه منعقد گردید. طبق این موافقت‌نامه، مقرر گردید ایران و فرانسه در زمینه آموزش افراد و ایجاد اساس و شرایط تهیه و تحویل هر نوع تجهیزات و تأسیسات، همکاری فنی به ‌عمل ‌آورند. این همکاری بین ایران و فرانسه، ناظر به هدف‌های ذیل بود:

-        تأسیس یک مرکز تحقیق و توسعۀ اتمی در ایران؛

-        تربیت متخصص ایرانی.

‌طبق این پروتکل، طرفین همچنین تصمیم ‌گرفتند که اقدامات لازم را برای تحویل ظرفیت برق اتمی تا قدرت 5000 مگاوات از طرف فرانسه به ایران معمول‌ دارند. صنایع فرانسه، تحویل نیروگاه‌های اتمی کامل از نوع آب سبک را به قدرت 900 الی 1000 مگاوات به ایران پیشنهاد خواهد‌ کرد و نخستین واحد از این نوع باید با توجه به الزامات مربوط به ساختمان، تأسیسات و تولید و انتقال نیروی برق در ایران در کوتاه‌ترین مهلت ممکن به‌کار افتد. در مورد کیفیت و ایمنی و اولویت اجراء، دولت فرانسه تضمین‌های لازم را به دولت ایران خواهد ‌داد و بدین‌منظور، سازمان‌های تخصصی خود را ملزم خواهد ‌داشت که همان امکاناتی را که برای ایجاد چنین تأسیساتی در فرانسه وجود ‌دارد، در ‌اختیار ایران بگذارد. مؤسسات دولتی فرانسه، هر‌ نوع خدمات مورد نیاز را در اختیار مؤسسات ایرانی مربوطه قرار خواهند ‌داد.

طبق این موافقت‌نامه، در مورد تأمین سوخت نیروگاه‌های اتمی ایران نیز نسبت به موارد ذیل توافق حاصل ‌گردید:

-        در مورد اورانیوم طبیعی، فرانسه برای ایجاد یک صنعت ملی در ایران مساعدت لازم را خواهد ‌نمود و امکان اجرای طرح‌های مشترک ایران و فرانسه در کشورهای ثالث مورد بررسی قرار خواهد‌ گرفت.

-        فرانسه، متعهد‌ می‌شود در‌صورت لزوم، در آغاز امر نیازمندی‌های ایران را از لحاظ اورانیوم طبیعی برآورده ‌سازد.

-        در مورد غنی‌کردن اورانیوم، فرانسه متعهد ‌می‌شود در مرحله اول نیازمندی‌های ایران را با انعقاد قراردادهائی که مدت آن‌ها معین خواهد گردید، رفع ‌نماید.

-        از‌جانب دیگر، ایران و فرانسه امکانات لازم برای دسترسی مستقیم ایران به این صنعت را مورد بررسی قرار خواهند ‌داد.

-        در مورد سایر فعالیت‌های مربوط به مواد سوختی (ساخت و حمل و نقل و تصفیه مجدد و …)، اقدامات مشابهی معمول خواهد گردید. در بدو امر، فرانسه متعهد ‌می‌شود خدمات لازم را تأمین ‌کند و همزمان با آن، ترتیب لازم برای این ‌که ایران در آینده فعالیت‌های مزبور را در‌ ‌دست ‌گیرد، داده خواهد ‌شد.

دیگر زمینه های همکاری هسته‌ای مورد اشاره در این موافقت‌نامه، عبارتنداز:

-        با توجه به اهمیت بسیاری که رآکتورهای فوق زاینده به‌خصوص به‌منظور کمک به استقلال ملی از لحاظ انرژی دارند، ایران و فرانسه نحوه‌های همکاری ممکن را در این زمینه مورد بررسی قرار خواهند ‌داد.

-        همکاری نزدیک ایران و فرانسه در زمینه شیرین‌کردن آب‌ شور با استفاده از نیروی اتم و نیز در زمینه استفاده از نیروگاه‌های اتمی کوچک.

-        ایران امکاناتی را که در زمینه ساختن کشتی های تجارتی اتمی، به‌خصوص کشتی های نفت‌کش در فرانسه حاصل‌گردیده، بلافاصله مورد بررسی قرار خواهد ‌داد.[17]

در تاریخ 23 دسامبر 1974 نیز به‌مناسبت دیدار رسمی شیراک، نخست وزیر فرانسه، از ایران مذاکراتی بین مقامات دو دولت در ارتباط با مشارکت ایران در کارخانه‌های غنی‌سازی اورانیوم با استفاده از فرآیند انتشار گازی فرانسوی به‌ویژه یورودیف1، صورت‌ گرفت و موافقت‌نامه همکاری بین طرفین در زمینه غنی‌سازی اورانیوم و مسائل مالی مربوطه منعقد گردید.[18] با این هدف، دولت ایران و دولت جمهوری فرانسه، به توافقات ذیل دست ‌یافتند:

-        سازمان انرژی اتمی ایران و کمیساریای انرژی اتمی فرانسه موافقت ‌کردند که تا 5 ماه از تاریخ این موافقت‌نامه، شرکت مشترکی را تحت قوانین فرانسوی ایجاد ‌نمایند که در ‌ابتداء سرمایۀ آن بین دو‌ طرف به ‌نسبت 60 درصد برای کمیساریا و 40 درصد برای سازمان تقسیم ‌شود. کمیساریا به شرکت مزبور (شرکت فرانسوی- ایرانی) بلافاصله پس از ایجاد آن، بخشی از مایملک خود در یورودیف1 را بالغ بر 25 درصد از کل سهام یورودیف1 منتقل خواهد ‌کرد. حقوق ناشی از ظرفیت غنی‌سازی قابل دسترس در شرکت فرانسوی- ایرانی، به‌عنوان یک سهام‌دار در یورودیف1، توسط کمیساریا و سازمان نسبت به مشارکت آن‌ها در شرکت فرانسوی- ایرانی تسهیم خواهد ‌شد.

-        موافقت ‌شد که اعضای شورای نظارت (هیأت مدیره) یورودیف1، شامل حداقل یک ایرانی که توسط سازمان پیشنهاد خواهد ‌شد، گردد.

-        دو طرف همچنین موافقت ‌کردند که در اسرع وقت ممکن، مشترکاً شرکت دومی را به‌منظور درگیر‌شدن در غنی‌سازی اورانیوم ایجاد ‌نمایند که احتمالا می‌تواند شامل شرکای دیگری نیز باشد.

-        موافقت‌ شد که موافقت‌نامه ای نیز در خصوص مشارکت و غنی‌سازی اورانیوم بین کمیساریا و سازمان نهایی شود.

در تاریخ تاریخ 7 مه 1975 نیز در تهران قراردادی بین سازمان انرژی اتمی ایران و تکنیک‌اتم فرانسه برای راه‌اندازی یک مرکز تحقیق و توسعه هسته‌ای در ایران امضاء شد. طبق این قرارداد، سازمان و تکنیک‌اتم تصمیم گرفتند از طریق مراحل مختلف که به آماده بهره‌برداری ‌شدن مرکز تحقیق و توسعه هسته‌ای منجر خواهد ‌شد با یکدیگر همکاری‌ نماید.[19]

‌در تاریخ 16 اکتبر 1977 مطابق با 24 مهرماه 1356، پروتکلی بین دولت ایران و دولت فرانسه درباره ایجاد و بهره‌برداری از دو نیروگاه هسته‌ای منعقد گردید که در 21 اردیبهشت 1357 نیز به تصویب مجلس ملی ایران رسید.ایران و فرانسه با علاقمندی به توسعه همکاری در زمینه استفاده صلح‌جویانه از انرژی هسته‌ای، با توجه به قرارداد منعقده بین سازمان انرژی اتمی ایران و صنایع فرانسه برای خرید دو نیروگاه هسته‌ای هر‌یک به ظرفیت 900 مگاوات، با توجه به قصد دو دولت برای تسهیل ایجاد و بهره‌برداری از این دو نیروگاه، به‌شرح زیر موافقت نمودند:

-        دولت فرانسه متعهد ‌شد تا حد امکان تسهیلات لازم را برای ایجاد نیروگاه‌های اتمی ایران 3 و ایران 4 به ‌وسیله صنایع فرانسه با شرایط رضایت‌بخش فراهم نموده و سوخت مورد نیاز این دو نیروگاه را تا مدت ده‌سال تأمین ‌کند.

-        برای این منظور، دولت فرانسه متعهد ‌شد مجوزهای صادراتی لازم را با توجه به تعهدات بین‌المللی خود در تاریخ امضای این پروتکل و به شرط اجرای مقررات پروتکل حاضر در مورد تضمین استفاده صلح‌جویانه زیر نظر آژانس بین‌المللی انرژی اتمی از سوئی و حفاظت فیزیکی از سوی دیگر و نیز در مورد سوخت مصرف‌شده صادر نماید.

-        در مورد سوخت مصرف‌شده در نیروگاه‌های هسته‌ای نیز دولت فرانسه متعهد ‌شد از تصفیه مجدد و بازیابی مواد سوخت مصرف‌شدۀ این نیروگاه‌ها در فرانسه ممانعت ‌ننماید. پلوتونیوم حاصل از این تصفیه مجدد برای مصرف‌کنندگان ایرانی یا مصرف‌کنندگان احتمالی دیگر که مورد توافق طرفین باشند، برای تغذیه نیروگاه‌های اتمی و به شکل سوخت ساخته ‌شده به‌ منظور جلوگیری از ربوده‌شدن آن به هنگام حمل‌ونقل، مجدداً ارسال خواهد شد.[20]

در سال 1356 نیز قراردادی با شرکت CGG فرانسه برای اکتشاف اورانیوم منعقد گردید.


۱ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۳۰ شهریور ۹۴ ، ۱۴:۲۳
علیرضا آیت اللهی

دست در دست «فرانسه»؛ دستبند به دست «دانشجویان ایرانی» (حتما بخوانید)

Admin بازدید : 58پنجشنبه 08 مرداد 1394 نظرات (0)

به گزارش بوشهرکده: آرمان شادمان- در زمان «قدیم»، حتّی «مشرکین» هم (در زمان «حج») به «خانه خدا» (کعبه) می آمدند و «طواف» می کردند. اما (در اواخر عمر «پیامبر» (ص)) «دستور» آمد که دیگر آنان را راه ندهید!

عده ای «اعتراض» کردند و گفتند: این «دستور» به «ضرر» ماست! زیرا اگر آنان به «شهر» ما بیایند، «کالا» های ما را می خرند و «پول» زیادی به دست ما (مسلمانان) می آید!

حتّی – به نفع خودِ «کعبه» نیز می شود! زیرا – می توانیم با «پول» آن ها، «مسجد الحرام» را «آباد» تر کنیم!

این جا بود که ۲ آیه از «قرآن» نازل شد که اگر می خواهید «رونق اقتصادی» پیدا کنید، باید «متکی به خودتان» باشید (و «خدا» نیز به شما کمک خواهد کرد)[۱]

شاید از این «استدلال» خندیدید (که «پول» های «دشمنان» را می گیریم تا «خانه خدا» و «خانه خود» را بسازیم!)

اما «خنده» دار تر این است که (آنان «پول» ندهند) بلکه «پول» های ما را بردارند! سپس ما بگوییم: «پول» دادیم تا «پیشرفت»‌ کنیم!

قبل از این که «منظور ما» را متوجه شوید، این «نوشته کوتاه» (که قدری «دردناک» است) را بخوانید!

چند وقت پیش، «کاریکاتور توهین آمیز پیامبر» (ص) در یکی از «نشریه» های «فرانسه» چاپ شد.

کشور «فرانسه» (نه تنها «برخورد» نکرد، بلکه) «دفاع» کرد! تا جایی که «نخست وزیر فرانسه»، تصویر «کاریکاتور» را (جلوی «دوربین» ها) به «دست» گرفت و از آن «دفاع» کرد!

در حالی که همه‌ی «مسلمانان» (به این عمل «مسئولین فرانسوی» ها) «اعتراض» کردند، اما آقای «ظریف» (وزیر امور خارجه ایران) سفرش را به «فرانسه» لغو نکرد! (در حالی که کوچک ترین «اعتراضی» که می توانست بکند، همین بود که «سفر» خود را «لغو» کند!)

توهین «وزیر امور خارجه فرانسه» به «پیامبر» (ص)

پیاده روی «ظریف» و «جان کری» در «سفر جنجالی فرانسه»

اما الآن یک «مسئول فرانسوی» به «ایران» آمد! آن هم نه «یک نفر عادی»! چند «نمونه» از «کار» های او را بخوانید:

(در «جنگ» بین «ایران» و «صدام») از «صدام» به شدت حمایت کرد.

در «ایران» کسی بیماری «ایدز» نداشت! اما با «اجازه او» (در بین سال های ۶۱ تا ۶۳) «خون» های «آلوده» ای به «کشور» آمد که اولین «ایدز» در «ایران» ثبت شد!

حدود ۳۵۰۰  نفر (از «مردم ایران») «آلوده»‌ شدند و ۲۰۰ نفر از آنان مُردند!

اما او حتّی یک مرتبه هم «معذرت خواهی» نکرد!

«مجاهدین خلق» (که تعداد زیادی از «مردم ایران» را به شهادت رساندند) به «کشورش» پناه داد.

از «داعش» به شدت «حمایت» (حتّی «حمایت نظامی») کرد.

در «مذاکرات هسته ای»، به شدت «ضد ایران» عمل کرد.

و … .


او کسی نیست جز «فابیوس»؛ کسی که قبلا «نخست وزیر فرانسه» بود و الآن «وزیر امور خارجه فرانسه» است.

«فابیوس» (وزیر امور خارجه فرانسه)

جالب است بدانید: «کارشناسان» می گویند: «کالا» های «فرانسوی» روی دست آنان مانده است! (یکی از مهم ترین «دلایل» آن، این است که «ایران» را «تحریم» کردند!)

«ایرانی» ها نیز (بعد از «تحریم فرانسه») «دست به کار» شدند و بعضی از «کالا» ها (یی که «فرانسه» به «ایران» نمی داد) را خودشان «تولید» کردند! (حتّی  در مواردی با «کیفیّت بالاتر» و «قیمت ارزان تر»!)

اما الآن (که «فرانسوی» ها فهمیده اند که «اشتباه» کرده اند) می خواهند «پول» های «ایرانی» ها را بردارند و «کالا» هایشان را وارد «ایران» کنند! («کالا» هایی که «ایرانی» ها، خودشان می سازند)

«قرآن» می گفت (به بهانه «ساختن خانه خود» و «ساختن خانه خدا») نروید از «دشمن» پول بگیرید!

اما آیا حاضرید (نه این که «پول» بگیرید، بلکه) «پول» خود را بدهید تا «رابطه» تان بهتر شود؟

«روحانی» و «ظریف»؛ «خائن» یا «دلسوز»:

«حرف زشتی» است که بگوییم «روحانی» و «ظریف» افرادی «بی دین» و «خائن» هستند (همان طور که «امام خامنه ای» فرمود، آن ها «متدیّن» و «دلسوز» هستند)

اما «حرف درستی» است که بگوییم: در «محاسبات» خود، دچار «اشتباه» شده اند (یعنی می خواهند از «مسیری» به «کشور» خدمت کنند که به «نتیجه» نخواهد رسید)

«امام خامنه ای» (در ابتدای مسئولیت آقای «روحانی») گفت: «دشمن» می خواهد «دستگاه محاسباتی شما را به هم بریزد»![۲]

یعنی می خواهد که شما «فکر» کنید: برای «پیشرفت» (نباید به «متکی» به «خودتان» باشید!) بلکه باید «وابسته» به «بیرون» باشید! (آن هم «کشور» هایی که – با «سابقه‌ی خود» –  نشان دادند که «دلشان به حال ایرانی ها نمی سوزد»!)

«روحانی» و «ظریف»

روزی چند نفر از «بزرگان مکّه» از کنار پیامبر (ص)‌ شدند و دیدند که افراد «فقیر» (مانند «عمار»، «صهیب»، «بلال» و … ) دور پیامبر (ص) نشسته اند.

آنان به پیامبر (ص) «پیشنهاد بزرگی» دادند؛ گفتند: اگر این افراد را از دور خودت «پراکنده» کنی، ما دور تو جمع می شویم!

این «پیشنهاد» به شدت «وسوسه انگیز» بود؛ زیرا «عرب» ها تابع «رئیس قبیله» بودند، اگر «رؤسای قبیله» (که با «پیامبر» (ص) دشمن بودند) نزد پیامبر (ص) می آمدند، خیلی از مردم «مکه» مسلمان می شدند.

اما چند «آیه» از «قرآن» نازل شد که «حق نداری» به خاطر «جذب این افراد»، انسان های «پاک» را از خودت «دور» کنی![۳]

اما شاید برخی از «مسلمانان دلسوز»، در «محاسبه» اشتباه کنند و فکر کنند که اگر «اجازه بدهیم» تا آنان «بیایند» (و انسان های «پاک» را از خودمان دور نماییم) باعث «گسترش اسلام» می شود.

شاید همین «اشتباه محاسباتی» باعث شد که «رئیس جمهور» (آقای «روحانی») با کشور «ونزوئلا» دیدار نکند! (با این که این «کشور»، در روز های «تحریم» (که خیلی ها «خیانت» کردند) در کنار «ایران» ماند)

و یا با «گروه های ضد جنگ در آمریکا» (که هر سال با «رئیس جمهور ایران» دیدار می کردند) دیدار نکند! (در حالی اگر روزی بین «ایران» و «آمریکا» جنگ شود، تنها گروه هایی که می توانند – با «راهپیمایی» و … – به «حکومت آمریکا» «فشار» بیاورند که «جنگ» را تمام کند، همین «گروه های ضد جنگ» در «آمریکا» هستند)

و یا هنگامی که «خبرنگار» از آقای «روحانی» پرسید که نظرتان در مورد «دخالت آمریکا» در «سوریه» و «عراق‌» چیست (به جایی این که به «آمریکا» انتقاد کند) به «سوریه» گیر داد که باید «فضای سیاسی» را باز تر کند! سپس (پس از این که «خبرنگار» های دیگر سوال خود را پرسیدند) یادش آمد که به «آمریکا» هیچ انتقادی نکرده است! لذا برگشت و نکاتی را نیز درباره «آمریکا» گفت!!

و موارد دیگر … .

نکته: مشغول «مطالعه» بودم که ناگهان «عکس های برخورد نیروی انتظامی با دانشجویان معترض به آمدن فابیوس» را دیدم، خیلی «ناراحت» شدم و (با این که خیلی از «مطالعه» ام باقی مانده بود) مشغول «نوشتن این مقاله» شدم.

[۱] إِنَّمَا یَعْمُرُ مَسَاجِدَ اللَّهِ مَنْ ءَامَنَ بِاللَّهِ وَ الْیَوْمِ الاَْخِرِ وَ أَقَامَ الصَّلَوهَ وَ ءَاتىَ الزَّکَوهَ وَ لَمْ یخَْشَ إِلَّا اللَّهَ  فَعَسىَ أُوْلَئکَ أَن یَکُونُواْ مِنَ الْمُهْتَدِینَ(۱۸/توبه) یَأَیُّهَا الَّذِینَ ءَامَنُواْ إِنَّمَا الْمُشْرِکُونَ نجََسٌ فَلَا یَقْرَبُواْ الْمَسْجِدَ الْحَرَامَ بَعْدَ عَامِهِمْ هَذَا  وَ إِنْ خِفْتُمْ عَیْلَهً فَسَوْفَ یُغْنِیکُمُ اللَّهُ مِن فَضْلِهِ إِن شَاءَ  إِنَّ اللَّهَ عَلِیمٌ حَکِیمٌ(۲۸/توبه)

[۲] دیدار «امام خامنه ای» با «مسئولین نظام» در تاریخ ۱۶/۴/۹۳٫

[۲] وَ اصْبرِْ نَفْسَکَ مَعَ الَّذِینَ یَدْعُونَ رَبَّهُم بِالْغَدَوهِ وَ الْعَشىِ‏ِّ یُرِیدُونَ وَجْهَهُ  وَ لَا تَعْدُ عَیْنَاکَ عَنهُْمْ تُرِیدُ زِینَهَ الْحَیَوهِ الدُّنْیَا  وَ لَا تُطِعْ مَنْ أَغْفَلْنَا قَلْبَهُ عَن ذِکْرِنَا وَ اتَّبَعَ هَوَئهُ وَ کاَنَ أَمْرُهُ فُرُطًا(۲۸) وَ قُلِ الْحَقُّ مِن رَّبِّکمُ‏ْ  فَمَن شَاءَ فَلْیُؤْمِن وَ مَن شَاءَ فَلْیَکْفُرْ  إِنَّا أَعْتَدْنَا لِلظَّالِمِینَ نَارًا أَحَاطَ بهِِمْ سُرَادِقُهَا  وَ إِن یَسْتَغِیثُواْ یُغَاثُواْ بِمَاءٍ کاَلْمُهْلِ یَشْوِى الْوُجُوهَ  بِئْسَ الشَّرَابُ وَ سَاءَتْ مُرْتَفَقًا(۲۹) إِنَّ الَّذِینَ ءَامَنُواْ وَ عَمِلُواْ الصَّالِحَاتِ إِنَّا لَا نُضِیعُ أَجْرَ مَنْ أَحْسَنَ عَمَلاً(۳۰) أُوْلَئکَ لهَُمْ جَنَّاتُ عَدْنٍ تجَْرِى مِن تحَْتهِِمُ الْأَنهَْارُ یحَُلَّوْنَ فِیهَا مِنْ أَسَاوِرَ مِن ذَهَبٍ وَ یَلْبَسُونَ ثِیَابًا خُضْرًا مِّن سُندُسٍ وَ إِسْتَبرَْقٍ مُّتَّکِِینَ فِیهَا عَلىَ الْأَرَائکِ  نِعْمَ الثَّوَابُ وَ حَسُنَتْ مُرْتَفَقًا (۳۱/کهف)

منبع: 2shadman.ir


۱ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۲۹ شهریور ۹۴ ، ۲۲:۴۱
علیرضا آیت اللهی
يكشنبه, ۲۹ شهریور ۱۳۹۴، ۱۰:۴۱ ب.ظ

عنوان اولین مطلب آزمایشی من

خواهد آمد از تیر 1394

۰ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۲۹ شهریور ۹۴ ، ۲۲:۴۱
علیرضا آیت اللهی